حدود نیمی از زنان در طول زندگی خود تحت خشونت خانگی قرار می گیرند و بیش از یک سوم زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی که مورد خشونت خانگی قرار گرفته اند، حامله می باشند و این عامل می تواند با خطرات جدی برای مادر و نوزاد همراه باشد. هدف این مطالعه تعیین میزان و نوع خشونت در زنان باردار، ارتباط آن با برخی عوامل دموگرافیک و اثرات آن بر بارداری می باشد. پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی است. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه بود که قسمتی از آن از طریق مصاحبه و قسمتی دیگر توسط خود زنان تکمیل شد. تعداد کل نمونه به ۸۲۴ نفر رسید.۳۶.۳% زنان در این مطالعه در طی بارداری اخیر خود تحت حداقل یکی از ابعاد خشونت از طرف همسر خود قرار گرفته بودند. خشونت جسمی کمترین و خشونت عاطفی بیشترین موارد گزارش شده است. سن، تعداد فرزندان، میزان تحصیلات، در آمد ماهانه خانواده و حاملگی ناخواسته با تجربه خشونت در طی حاملگی ارتباط داشتند. خشونت خانگی، زمان شروع مراقبت های پره ناتال، سابقه بستری در بیمارستان در دوران بارداری و نوع زایمان را تحت تاثیر قرار داده بود. شیوع خشونت در طی بارداری در این مطالعه نسبتا بالا بود. یکی از مهمترین عواقب خشونت می تواند بستری های مکرر زنان تحت خشونت و افزایش احتمال زایمان به طریق سزارین باشد. با توجه به اهداف سازمان جهانی بهداشت مبنی بر اهمیت دادن به سلامت تک تک مادران و کودکان، لازم است که مسوولین بهداشتی با استفاده از برنامه های غربالگری و ایجاد مراکز حمایتی برای این قشر آسیب پذیر و با انجام پژوهشهای وسیع تر جهت شناخت علل این صدمات به منظور شکستن سیکل معیوب خشونت گامهای موثری در جهت حل این معضل اجتماعی بردارند.

خشونت خانگی, بارداری