هدف از پژوهش حاضر بررسی مقایسه ی شیوه های فرزند پروری والدین نوجوانان پسر بزهکار و عادی شهر تبریز می باشد. این پژوهش از نوع تحقیقات علی- مقایسه ای است. جامعه آماری این مطالعه کلیه نوجوانان بزهکار پسر دستگیر شده در زندان تبریز و نوجوانان غیر بزهکار شهر تبریز می باشد. از میان نوجوانان بزهکار ۶۰ نفر به عنوان نمونه که دارای تحصیلات راهنمایی می باشند به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و به همان تعداد بصورت در دسترس از بین نوجوانان عادی انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفت. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه ی محیط زندگی است که در سال ۱۳۵۸ توسط نقاشیان در شیراز و بر مبنای کارهای شیفر(۱۹۸۹) طراحی شده است. در بررسی نتایج از روشهای آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمون t مستقل و خی دو) استفاده شده است نتایج نشان داد که بین شیوه های فرزند پروری والدین نوجوانان بزهکاری و عادی تفاوت معناداری وجود دارد ( ۰۵/۰ P<). همچنین والدین مسامحه کار بیشترین فرزندان بزهکار را دارند و والدین مقتدر بیشترین فرزندان سالم را تربیت کرده اند.

شیوه های فرزندپروری, بزهکاری