فاطمه طاهرپور - عضو هیات علمی دانشگاه بیرجند

چکیدهپژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین سایش اجتماعی و مولفه های هم آفرینی با نقش میانجی عزت نفس سازمانی در اعضای هیات علمی دانشگاه­های برتر ایران انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی- همبستگی و جامعه آماری شامل اعضای هیات علمی ۲۰ دانشگاه برتر ایران در سال تحصیلی ۹۲-۹۱ به تعداد ۱۰۴۸۲ نفر بود که با استفاده از نمونه گیری تصادفی طبقه­ای متناسب با حجم تعداد ۳۸۴ نفر انتخاب شدند. برای سنجش متغیر هم آفرینی از پرسشنامه محقق ساخته ، برای سنجش سایش اجتماعی از پرسشنامه دافی (۲۰۰۲) و برای سنجش عزت نفس سازمانی از پرسشنامه پیرس و همکاران (۱۹۸۹) استفاده شد. ضریب پایایی پرسشنامه­ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ بررسی و با میزان ۹۲/۰ و ۹۴/۰ تایید شد. در خصوص الگوی معادلات ساختاری هنگامی که متغیر هم آفرینی، متغیر پیش­بین و سایش اجتماعی متغیر ملاک بودند، از برازش بهتری برخوردار بود و روابط بین مولفه­های هم آفرینی و سایش اجتماعی در سطح ۰۵/۰ معنادار بود. یافته­ها در مورد متغیر میانجی نشان داد که عزت نفس سازمانی نقش میانجی ایفا نمی­کند.

سایش اجتماعی, هم آفرینی, عزت نفس سازمانی, دانشگاه های ایران- اعضای هیات علمی