حیات مسیحیت در شهرسازی اسلامی

به هنگام گذر در برخی از شهرهای کشور اسلامی عزیزمان ایران، با نگاهی عمیق به معماری وشهرسازی شکل گرفته در مسیر دیدمان، به گونه ای از معماری متفاوت بر می خوریم که دارای نقاطعطفی در خط آسمان بوده و در اوج کالبدشان به جایگاه ناقوس، ختم می شوند. بناهای مذکور با تهرنگی مستطیل شکل که در برخی، بازوهای کوچکی در نزدیکی محراب ایجاد شده اند نمایان می گرددو آدمی را به تاَمل وا می دارد. آری آنچه که توصیفش به میان آمد کلیسا می باشد، مکان مقدسیکه در آن برای رسیدن به سعادت غایی، پروردگار یکتا و بی همتا عبادت می شود و برای بخشیده شدنگناهان به درگاهش رجوع می گردد. در این میان نکته حائز اهمیت، احداث بنای کلیسا است که علیرغم متفاوت بودن کتاب و آیینش با دین مقدس اسلام به جز اشتراک در هدف، اجازه یافته تا درشهرهای کشوری که از ابتدای طلوع رسالت پیامبر اعظم(ص)، اسلام در آن جاری بوده و قلب تپندهشهرسازیش بر اساس مساجد آدینه شکل گرفته، اجازه ساخت داشته و در همجواری با مسجد (مهمترین پایگاه عبودیت دین اسلام)، و به تبع آن محلات مسیحی نشین در مجاورت دیگر محلات شهرکاملا دوستانه و صمیمی به حیات خود ادامه داده اند، که تا به امروز چنین همزیستی ادیان درهمجواری هم در طول تاریخ جز در دین مقدس اسلام، نمایان نشده است.اوج این همزیستی در فرم معماری کلیساها بروز کرده است که آمیختگی آن با معماری اسلامی –ایرانی به وضوح قابل تمیز دادن است که حاصل آن بوجود آمدن نمونه های منحصر بفردی در گوشه و کنار کشور می باشد. و این، تفسیر آیه چهلم از سوره بیست و دوم قرآن کریم الحج می باشد که میفرماید: الذین اخرجوا من دیارهم بغیر حق الا ان یقولوا ربنا الله و لولا دفع الله الناس بعضهم ببعضلهدمت صوامع و بیع و صلوات و مساجد یذکر فیها اسم الله کثیرا و لینصرن الله من ینصره ان الله لقویعزیز ترجمه: همان ها که از خانه و شهر خود. به ناحق رانده شدند. جز اینکه می گفتند: پروردگار ماخدای یکتاست و اگر خداوند بعضی از مردم را بوسیله بعضی دیگر دفع نکند. دیرها و صومعه ها. ومعابد یهود و نصاری. و مساجدی که نام خدا در آن بسیار برده می شود. ویران می گردد. و خداوندکسانی را که یاری او کنند (و از آیینش دفاع نمایند) یاری می کند. خداوند قوی و شکست ناپذیر است.

Keywords:

شهرسازی اسلامی , کلیسا , مسجد , محلات مسیحی نشین