سعید شفیعی ثابت - استادیار، گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، صومعه سرا، دانشگاه گیلان، ایران.

زمینه و هدف: آلودگی صوتی ناشی از فعالیت های انسانی یکی از انواع آلودگی ها در محیط زیست می باشد. سطح آلودگی های صوتی با منشا انسانی در محیط های دریایی و آب شیرین در حال افزایش است. در دهه های اخیر فعالیت های انسانی تغییرات زیادی در محیط های زیست ایجاد نموده است و آلودگی های صوتی امروزه بعنوان یکی از مهمترین منابع آلوده کننده اکوسیستم های خشکی و آبی شناخته شده است. فعالیت های تجاری کشتیرانی، قایق های تفریحی، توربین های عظیم بادی و آبی، حفاری های زیر دریایی، انفجار های مرتبط با تحقیقات زمین شناسی و زلزله نگاری، سونار ها و فعالیت های شیلاتی منابع عمده ای از آلودگی های صوتی را به محیط های آبی اضافه نمودند. روش بررسی: در این مطالعه به بررسی چگونگی تاثیرگذاری آلودگی های صوتی ناشی از فعالیت های انسانی بر رفتار و فعالیت های تغذیه که پیامد های مستقیم و غیر مستقیمی بر میزان بقا و کارایی تولید مثلی گونه های آبزی دارد می پردازیم. یافته ها: در حالی که خسارات و آسیب های مستقیم ناشی از فعالیت های گسترده انسانی بر تخریب زیستگاه های خشکی و آبی  تا حدودی مورد مطالعه قرار گرفته است، بسیاری از این دسته از فعالیت ها بر گونه های حیات وحش و در شرایط کنترل شده آزمایشگاهی تاثیرگذار می باشد. برای مثال افزایش سطوح صوت در محیط آزمایشگاهی می تواند موجب اثراتی بر روابط شکار و شکارگری ماهی گردد. با این حال تاکنون مطالعات کمی در خصوص پتانسیل اثرات و پیامد های آلودگی های صوتی بر زیست مندان جانوری محیط های آبی گزارش شده است. نتیجه گیری: ایجاد تغییرات ناشی از آلودگی های صوتی در کارایی تغذیه ای و بهره وری از منابع غذایی در دسترس ممکن است  به طور مستقیم و غیر مستقیم فراوانی نسبی گونه های شکارگر و شکار را تحت تاثیر قرار داده و موجب بروز یک سری تغییرات عمده در سطح جامعه آبزیان گردد.

آلودگی صوتی, زیست شناسی, رفتار های تغذیه ای, ماهی