ارزیابی تامین مسوولیت اجتماعی زیست محیطی بانک محور در راستای کاهش انتشار آلاینده در دو سطح تولیدات صنعتی و اقتصاد کلان در ایران: کاربرد تجزیه بلانچارد-کوآ (BQ) و انحراف استاندارد بوت استرپ (BSE)
عنوان مقاله: ارزیابی تامین مسوولیت اجتماعی زیست محیطی بانک محور در راستای کاهش انتشار آلاینده در دو سطح تولیدات صنعتی و اقتصاد کلان در ایران: کاربرد تجزیه بلانچارد-کوآ (BQ) و انحراف استاندارد بوت استرپ (BSE)
شناسه ملی مقاله: JR_ESTJ-21-11_012
منتشر شده در در سال 1398
شناسه ملی مقاله: JR_ESTJ-21-11_012
منتشر شده در در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:
مهدی قائمی اصل - استادیار گروه اقتصاد و بانکداری اسلامی، دانشکده اقتصاد، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران (نویسنده مسئول)
محمد نصر اصفهانی - مربی گروه اقتصاد و بانکداری اسلامی، دانشکده اقتصاد، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
سیروس چرخ - کارشناسی ارشد بانکداری اسلامی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
خلاصه مقاله:
مهدی قائمی اصل - استادیار گروه اقتصاد و بانکداری اسلامی، دانشکده اقتصاد، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران (نویسنده مسئول)
محمد نصر اصفهانی - مربی گروه اقتصاد و بانکداری اسلامی، دانشکده اقتصاد، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
سیروس چرخ - کارشناسی ارشد بانکداری اسلامی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
زمینه و هدف: مسوولیتپذیری زیستمحیطی به عنوان یک جنبه مهم از مسوولیت اجتماعی، شرط لازم برای بقا و موفقیت بانک است و بانکها تلاش میکنند در فعالیتهای سرمایهگذاری نمایند که موجب بهبود شرایط کل جامعه و حفظ محیطزیست گردد. بر این اساس هدف از این پژوهش، ارزیابی تامین مسوولیت اجتماعی زیستمحیطی بانکمحور در راستای کاهش انتشار آلاینده در دو سطح تولیدات صنعتی و اقتصاد کلان است. روش بررسی: در این پژوهش به منظور بررسی تاثیر همزمان، بلندمدت و پویای تسهیلات اعطایی سیستم بانکی به بخش غیردولتی بر میزان انتشار آلایندههای زیستمحیطی در دو سطح تولیدات صنعتی (بخش صنعت) و مجموع فعالیتهای اقتصادی (اقتصاد کلان)، از روش خودرگرسیون برداری ساختاری (SVAR)، انحراف استاندارد بوتاسترپ (BSE) و تجزیه بلانچارد-کوآ (BQ) استفاده شده است. یافتهها: نتایج برآورد ماتریس اثرات همزمان و بلندمدت در الگوی SVAR مربوط به اقتصاد کلان نشان میدهد که یک تکانه مالی (به اندازه یک انحراف معیار) ناشی از ارابه تسهیلات حمایتی بانکی به مجموعه تولیدات اقتصادی و از ناحیه جزء اخلال DLTLOA، در دوره اول منجر به افزایش ۰۳۸۷/۰ درصدی در سطح انتشار آلاینده زیستمحیطی میشود ولی در بلندمدت تاثیر معنیداری بر سطح انتشار آلاینده ندارد. همچنین نتایج مربوط به بخش صنعت نشان میدهد که یک تکانه مالی، در دوره اول منجر به افزایش ۰۳۹۷ /۰ درصدی در سطح انتشار آلاینده زیستمحیطی میشود و در بلندمدت تاثیر افزایشی ۰۶۹۵/۰ درصدی بر سطح انتشار آلاینده زیستمحیطی دارد. برآورد اثرات پویای تکانهها نیز نشان میدهد که در دو سطح بخش صنعت و اقتصاد کلان، تمام تکانهها منجر به افزایش سطح آلاینده زیستمحیطی میشوند. بحث و نتیجهگیری: بخش بانکی با تسهیلات حمایتی از بخشهای اقتصادی به ویژه بخش صنعت، نتوانسته است در خصوص مسوولیت اجتماعی خطیر خود در حیطه جهتدهی تولیدات به سمت تکنولوژی و روشهای تولید پاک، به درستی نقش ایفا کند در عمل حامی مالی تولیدات و صنایع آلاینده فاقد صلاحیت زیستمحیطی شده است. به نظر میرسد همان گونه که ساختار حمایتی ناصحیح سیستم بانکی از صنایع و تولیدات آلاینده، افزایش انتشار آلاینده زیستمحیطی را به دنبال داشته باشد، اصلاح این ساختار حمایتی و تسهیلاتی بانکی، میتواند به بهبود زیستمحیطی منجر شود.
کلمات کلیدی: مسوولیت اجتماعی زیست محیطی, نظام بانک داری بدون ربا, تجزیه بلانچارد-کوآ (BQ)
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1288561/