فرزانه ملکی زاد - کارشناسی ارشد مهندسی محیط زیست- آلودگی هوا، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
علیرضا میرزاحسینی - استادیار گروه مهندسی محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران (مسوول مکاتبات).
فرامرز معطر - استاد گروه مهندسی محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران

زمینه و هدف: آلودگی هوا به عنوان یکی از معضلات مهم کشورهای در حال توسعه و حتی توسعه یافته محسوب می شود به طوری که هزینه های ناشی از آن بخش مهمی از تولید ناخالص ملی کشورها را به خود اختصاص می دهد. مطالعه حاضر با هدف بررسی کیفیت هوای حومه فرودگاه مهرآباد صورت گرفت. روش بررسی: در این مطالعه مقطعی،آلاینده های CO,TSP,TVOC,NOX اطراف فرودگاه مهرآباد تهران (منطقه ۹) اندازه گیری شدند. با توجه به جهت باد غالب(غرب به شرق) در شهر تهران یک ایستگاه در مناطق مسکونی، دو ایستگاه در مجاور فرودگاه، یک ایستگاه به عنوان نماینده فرودگاه و یک ایستگاه به عنوان نماینده منطقه پرترافیک جهت پایش یکساله انتخاب گردید. برای اندازه گیری آلاینده از دستگاه های LSI-Babuc/A، Dust Trak TSI و  Phocheck + ۵۰۰۰ استفاده شد. اندازه گیری ها به صورت ماهیانه انجام و داده ها با SPSS ۲۱ مورد آنالیز قرار گرفتند. یافته ها: غلظت همه آلاینده ها به جز دی اکسید نیتروژن در مجاورت فرودگاه بیش­تر از سایر ایستگاه­ها بود. نتایج آزمون کروسکال والیس نشان داد که بین غلظت آلاینده ها در ضلع شمالی فرودگاه و سایر ایستگاه ها، اختلاف معناداری وجود دارد (۰۵/ ۰> P). این اختلاف برای غلظت NO۲ در ایستگاه های مختلف معنادار نبود (۰۵/ ۰< P). میانگین غلظت ذراتPM۱۰،PM۲.۵، مونوکسید کربن و آلاینده های آلی فرار در ضلع شمالی فرودگاه با تمامی ایستگاه های موجود دارای اختلاف معنی داری است (۰۰۱/۰> P) . بحث و نتیجه گیری: غلظت اغلب آلاینده در مجاورت فرودگاه بیش­تر از مناطق مسکونی و پرترافیک بود و به نظر فرودگاه می تواند به عنوان یکی از منابع احتمالی آلودگی مورد توجه قرار داد.

فرودگاه مهرآباد آلودگی هوا, ذرات, آلاینده های گازی