کرامت اله زیاری - استاد دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران، تهران، ایران
محمدرضا رضوانی - استاد دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران، تهران، ایران
سجاد فردوسی - دانشجوی دکتری گردشگری، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران. (مسوول مکاتبات).

زمینه و هدف: ظرفیت تحمل اجتماعی گردشگران، اشاره به درجه آمادگی پذیرش شلوغی و ازدحام از سوی آنان دارد و در صورتی که ازدحام بیش از حد تحمل باشد موجب تنزل کیفیت تجربه آن ها می شود. بر این اساس نوشتار حاضر با هدف تعیین ظرفیت تحمل اجتماعی گردشگران ساحلی تدوین یافته است. روش بررسی: روش تحلیل داده ها در این تحقیق توصیفی- تحلیلی می باشد. داده ها به روش کتابخانه ای و همچنین مشاهده میدانی و پرسش­نامه جمع آوری شده است. برای تعیین ظرفیت تحمل اجتماعی گردشگران ساحلی از روش فناوری ضبط تصویری (ICT) و منحنی هنجار اجتماعی و همچنین آمار توصیفی بهره گرفته می شود. یافته ها: مطابق با نتایج حاصل شده ظرفیت تحمل اجتماعی گردشگران ساحلی در محدوده مورد مطالعه حداکثر برابر با ۲۰۱۹ نفر و حداقل برابر با ۴۲۵ نفر در یک زمان می باشد. همچنین در وضعیت موجود به طور میانگین تعداد افراد مشاهده شده در ساحل برابر با ۱۲۴۶ نفر برآورد شده است. بحث و نتیجه گیری: با توجه به مساحت محدوده مطالعاتی، برآورد گردید که حداکثر ازدحام قابل قبول در محدوده مطالعاتی به نحوی که موجب تنزل کیفیت تجربه گردشگران نشود، برابر با ۲۰۱۹ نفر می باشد؛ همچنین حداقل ازدحام قابل قبول نیز ۴۲۵ نفر تعیین گردید. در همین راستا مشخص گردید که در شرایط موجود ۱۲۴۶ نفر در یک زمان در محدوده ساحلی حضور داشته اند که نشان می دهد تعداد گردشگران ساحل بندر گز از آستانه ظرفیت تحمل اجتماعی آن فراتر نرفته است.

ظرفیت تحمل اجتماعی, گردشگری ساحلی, فناوری ضبط تصویری, بندر گز