مریم جام بزرگ - دانش آموخته دکتری حقوق محیط زیست، مدیریت محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران. (مسوول مکاتبات)
منصور پورنوری - استادیار گروه حقوق، دانشکده حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز
سید عباس پورهاشمی - استادیار گروه حقوق محیط زیست، مدیریت محیط زیست، دانشکده محیط زیست و انرژی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران.
داود هرمیداس باوند - استاد مدعو گروه حقوق محیط زیست، مدیریت محیط زیست، دانشکده محیط زیست و انرژی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران.

بی­تردید حفاظت از محیط زیست به عنوان مبرم­ترین نیاز بشری برای دستیابی به کیفیت زندگی بهتر و تحقق اهداف توسعه پایدار در قرن بیست­ویکم انکارناپذیر تلقی می­شود که در عین حال با چالش­های عدیده­ای نیز روبه­رو می­باشد، چراکه انسان کنونی علیرغم درک نسبتا قابل قبول از مفهوم محیط زیست، هنوز بر مدار توسعه بی­رویه و ترجیح منافع کوتاه­مدت فردی بر منافع بلندمدت زندگی می­کند. هرچند پس از تشکیل کنفرانس استکهلم در نیمه دوم قرن بیستم، اسناد بین­المللی متعددی در حفاظت از محیط زیست به تصویب رسیده است. ولی واقعیت امر این است که اغلب قواعد و معاهدات حقوق بین­الملل محیط زیست که ناظر بر جلوگیری از آلودگی و تخریب محیط زیست هستند در مسیر جبران خسارات زیست­محیطی حرکت نموده­اند. اما شدت و عمق فجایع زیست­محیطی در جهان امروز به گونه­ای است که ضرورت توسل به اقدامات قاطعانه­تری در حوزه مورد بحث احساس می­گردد؛ اقداماتی که عاملین آلودگی و تخریب محیط زیست را به عنوان مجرم تحت تعقیب قرار دهد. در این مقاله سعی گردیده چالش­هایی که جرم­انگاری در سطح بین­المللی با آن روبه­رو است مورد بررسی قرار گرفته و مولفه­های موثر و عمدتا مثبت در تدوین شاخص­های جرم­انگاری زیست­محیطی مورد توجه قرار گیرد.

جرایم زیست محیطی بین المللی, چالش های جرم انگاری, مولفه های موثر در جرم انگاری بین المللی زیست محیطی