مرضیه موسوی - کارشناس ارشد رشته ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین، خوزستان، ایران. (مسوول مکاتبات)
بهمن خسروی پور - دانشیار دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین، خوزستان، ایران.

زمینه و هدف: در دهه های اخیر یکی از بزرگ ترین چالش های پیش روی جوامع بشری، مساله امنیت و سلامت غذایی جمعیت رو به افزایش دنیا است. در این راستا، ضرورت تبدیل کشاورزی رایج به کشاورزی ارگانیک و پایدار مطرح می گردد. این پژوهش با هدف  بررسی میزان دانش سبزی کاران شهرستان باوی نسبت به کشاورزی ارگانیک انجام گرفت. روش بررسی: پژوهش از نوع تحقیقات توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری پژوهش سبزی کاران شهرستان باوی به تعداد ۱۴۰ نفر می باشد. نمونه آماری با استفاده از جدول مورگان به تعداد ۱۰۴ نفر تعیین و به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسش نامه محقق ساخت است که روایی آن توسط گروهی از صاحب نظران و اعضاء هیات علمی گروه ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان تایید شد. پایایی پرسش نامه نیز با استفاده از آلفای کرونباخ دانش (۸۹/۰= α) مورد تایید قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSSwin۱۶ انجام شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان می دهد که دانش بیش از ۶۲ درصد پاسخ گویان نسبت به کشاورزی ارگانیک کم است. بین سابقه فعالیت کشاورزی، سطح تحصیلات و میزان زمین کشاورزی و میزان دانش کشاورزان نسبت به کشاورزی ارگانیک به ترتیب در سطح ۰۱/۰ و ۰۵/۰ رابطه آماری معنی داری وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد متغیرهای سابقه فعالیت کشاورزی و میزان زمین زراعی تنها متغیرهای اثرگذار بر دانش در زمینه کشاورزی ارگانیک بودند که  ۲/۲۴ درصد تغییرات دانش نسبت به کشاورزی ارگانیک را تبیین می کنند. بحث و نتیجه گیری: نتایج بیان گر دانش کم کشاورزان نسبت به کشاورزی ارگانیک می باشد. با توجه به این که اهمیت دانش و آگاهی در پذیرش و توسعه یک فناوری جدید بارز و آشکار است، کمبود و فقدان اطلاعات و دانش به عنوان یک محدودیت و مانع بزرگی در راه توسعه کشاورزی ارگانیک به حساب می آید.

دانش, کشاورزی ارگانیک, امنیت غذایی