اثر سال خوردگی جمعیت بر آلودگی زیست محیطی در ایران
Publish place: Environmental Science and Technology، Vol: 21، Issue: 3
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 150
This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ESTJ-21-3_008
تاریخ نمایه سازی: 19 مهر 1400
Abstract:
زمینه و هدف: جمعیت جهان در حال پیر شدن است و تقریبا تمام کشورها با روند افزایش تعداد و نسبت افراد مسن به کل جمعیت مواجه هستند. پیش بینی میشود که از سال ۲۰۱۵ تا ۲۰۳۰ جمعیت افراد مسن در ایران دو برابر خواهد شد. همچنین بیش از نیمی از جمعیت جهان در مناطق شهری زندگی میکنند، اما این نرخ در ایران بیش از ۷۰ درصد است. بر این اساس هدف اصلی این مطالعه بررسی اثر سال خوردگی جمعیت و گسترش شهرنشینی بر انتشار آلودگی در ایران طی دوره ۱۳۵۰ تا ۱۳۹۲ است. روش بررسی: در این پژوهش با توجه به نتایج ایستایی متغیرها از روش همجمعی در قالب رهیافت خود رگرسیونی با وقفه های گسترده (ARDL) استفاده شده است. یافتهها: نتایج نشان داد که رابطه سال خوردگی جمعیت با آلودگی هوا در ایران به صورت U- وارون است و با افزایش نسبت افراد مسن به کل جمعیت، در ابتدا سرانه انتشار گاز دی اکسید کربن افزایش مییابد، اما در ادامه مقدار انتشار آن روندی نزولی پیدا می کند. همچنین نتایج نشان داد که افزایش نسبی شهرنشینی در کوتاهمدت و بلند مدت منجر به افزایش انتشار آلودگی می شود. علاوه بر موارد فوق، تولید ناخالص داخلی و مصرف انرژی سرانه در هر دو حالت کوتاهمدت و بلندمدت رابطه مثبت و معنی داری با سرانه انتشار گاز دی اکسید کربندارند. پیشرفت تکنولوژی نیز تنها در بلندمدت رابطهای مثبت و معنی داری با انتشار آلودگیدارد. بحث و نتیجهگیری: در این مطالعه با توجه به این که ضریب شهرنشینی دارای بیش ترین اثرگذاری برانتشار آلودگی است (۰۶/۳ در بلندمدت)، میبایست تمهیداتی از جانب سیاست گزاران اتخاذ شود تا رشد شهرها کم ترین آسیب را به محیط زیست وارد نماید. به عبارتی برنامههای توسعه شهرها هماهنگ با مباحث زیست محیطی تدوین شود.
Keywords:
Authors
نوید کارگر ده بیدی
دانشجوی دکتری اقتصاد منابع طبیعی و محیط زیست، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران (مسوول مکاتبات).
محمدحسن طرازکار
استادیار اقتصاد کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :