اثر سال خوردگی جمعیت بر آلودگی زیست محیطی در ایران
عنوان مقاله: اثر سال خوردگی جمعیت بر آلودگی زیست محیطی در ایران
شناسه ملی مقاله: JR_ESTJ-21-3_008
منتشر شده در در سال 1398
شناسه ملی مقاله: JR_ESTJ-21-3_008
منتشر شده در در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:
نوید کارگر ده بیدی - دانشجوی دکتری اقتصاد منابع طبیعی و محیط زیست، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران (مسوول مکاتبات).
محمدحسن طرازکار - استادیار اقتصاد کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران.
خلاصه مقاله:
نوید کارگر ده بیدی - دانشجوی دکتری اقتصاد منابع طبیعی و محیط زیست، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران (مسوول مکاتبات).
محمدحسن طرازکار - استادیار اقتصاد کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران.
زمینه و هدف: جمعیت جهان در حال پیر شدن است و تقریبا تمام کشورها با روند افزایش تعداد و نسبت افراد مسن به کل جمعیت مواجه هستند. پیش بینی میشود که از سال ۲۰۱۵ تا ۲۰۳۰ جمعیت افراد مسن در ایران دو برابر خواهد شد. همچنین بیش از نیمی از جمعیت جهان در مناطق شهری زندگی میکنند، اما این نرخ در ایران بیش از ۷۰ درصد است. بر این اساس هدف اصلی این مطالعه بررسی اثر سال خوردگی جمعیت و گسترش شهرنشینی بر انتشار آلودگی در ایران طی دوره ۱۳۵۰ تا ۱۳۹۲ است. روش بررسی: در این پژوهش با توجه به نتایج ایستایی متغیرها از روش همجمعی در قالب رهیافت خود رگرسیونی با وقفه های گسترده (ARDL) استفاده شده است. یافتهها: نتایج نشان داد که رابطه سال خوردگی جمعیت با آلودگی هوا در ایران به صورت U- وارون است و با افزایش نسبت افراد مسن به کل جمعیت، در ابتدا سرانه انتشار گاز دی اکسید کربن افزایش مییابد، اما در ادامه مقدار انتشار آن روندی نزولی پیدا می کند. همچنین نتایج نشان داد که افزایش نسبی شهرنشینی در کوتاهمدت و بلند مدت منجر به افزایش انتشار آلودگی می شود. علاوه بر موارد فوق، تولید ناخالص داخلی و مصرف انرژی سرانه در هر دو حالت کوتاهمدت و بلندمدت رابطه مثبت و معنی داری با سرانه انتشار گاز دی اکسید کربندارند. پیشرفت تکنولوژی نیز تنها در بلندمدت رابطهای مثبت و معنی داری با انتشار آلودگیدارد. بحث و نتیجهگیری: در این مطالعه با توجه به این که ضریب شهرنشینی دارای بیش ترین اثرگذاری برانتشار آلودگی است (۰۶/۳ در بلندمدت)، میبایست تمهیداتی از جانب سیاست گزاران اتخاذ شود تا رشد شهرها کم ترین آسیب را به محیط زیست وارد نماید. به عبارتی برنامههای توسعه شهرها هماهنگ با مباحث زیست محیطی تدوین شود.
کلمات کلیدی: سال خوردگی جمعیت, انتشار گاز دی اکسید کربن, شهرنشینی, ARDL, ایران
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1288722/