چارچوب مقایسه معیارهای ارزیابی در سامانه های رتبه بندی محیطی و پایداری ساختمان؛(نمونه موردی: سامانه های BREEAM، LEED، CASBEE، DGNB و HQE)

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 327

This Paper With 37 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_ESTJ-21-2_020

تاریخ نمایه سازی: 19 مهر 1400

Abstract:

چکیده زمینه و هدف: امروزه، سامانه های متعدد رتبه بندی پایداری میزان هم سازی ساختمان با محیط را ارزیابی می کنند. معیارهای ارزیابی -به عنوان مهم ترین رکن سنجش- گرایش غالب هر سامانه را مشخص می کند. در این پژوهش با سنجش اهمیت نسبی و اولویت گذاری معیارها، این گرایش در مواجهه با مباحث پایداری تببین می گردد. روش بررسی: در این پژوهش، چارچوب مشترکی برای مقایسه و تحلیل موشکافانه ی معیارهای ارزیابی پنج سامانه ی فراگیر دنیا (BREEAM، LEED، CASBEE، DGNB و HQE) در قالب مطالعات کتابخانه ای ارایه شده است. با استفاده از تدابیر تحلیلی- مقایسه ای، معیارهای ارزیابی سامانه های موجود در قالب چهارچوب پیشنهادی استخراج و سازمان دهی شده اند. به منظور شناخت اهمیت نسبی هر معیار، ضریب وزنی تک تک معیارها برداشت شده؛ جهت هم سازی داده ها و مقایسه پذیری، بر مبنای ۱۰۰ محاسبه گردیده است. یافته ها: چارچوب مقایسه ای بر مبنای سه جنبه ی کلیدی توسعه پایدار - محیطی، اجتماعی و اقتصادی- سازمان یافته است که ۱۱ سرفصل ارزیابی را با عناوین انرژی، آب، ساخت گاه، بارهای محیطی، مصالح، پس ماند، کیفیت فضای داخلی، مباحث فرهنگی - اجتماعی، اقتصاد، کیفیت فنی و عملکردی، مدیریت و فرآیندهای پایدار پوشش می دهد. معیارهای زیرمجموعه هر سرفصل امکان سنجش قابلیت هر سامانه را در سطوح ریزتر ارزیابی فراهم آورده اند. بحث و نتیجه گیری: مبانی و رویکرد هر سامانه نقش موثری در سازمان دهی ساختار محتوایی معیارها دارد؛ مثلا DGNB، که ساختار ارزیابی آن منطبق با اصول سه گانه معماری پایدار سامان یافته، بخش قابل توجهی از معیارهایش به موضوعات اقتصادی- اجتماعی اختصاص دارد؛ درصورتی که در  BREEAM، LEED و یا HQE، که به نسل اول سامانه ها تعلق دارند، ساختار ارزیابی عمدتا به مباحث محیطی می پردازد. در سامانه های کل نگر مانند DGNB و CASBE مباحثی چون کارکرد، قابلیت های فنی و سرویس دهی ساختمان نمود بیش تری یافته اند؛ درحالی که در سامانه های جز نگر مانند BREEAM، LEED و HQE، حفظ منابع از جمله انرژی، آب، زمین و... اهمیت می یابد. هرچند در هر دو گروه به انرژی و کیفیت محیط داخلی موکدا توجه شده است.

Keywords:

سامانه های رتبه بندی پایداری , معیارهای ارزیابی , ضرایب وزنی , اهمیت نسبی معیارها , چارچوب مقایسه ای معیارها

Authors

سید مجید مفیدی شمیرانی

دکتری تخصصی معماری، استادیار دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت، تهران، ایران.

منصوره طاهباز

دکتری تخصصی معماری، استادیار دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

آیدا مهربان

دکتری تخصصی معماری، گروه تخصصی معماری، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :