بررسی تغییرات فصلی میزان کلروفیلa در آب مخازن چاه نیمه های سیستان

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 128

This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_ESTJ-21-1_005

تاریخ نمایه سازی: 19 مهر 1400

Abstract:

چکیده زمینه و هدف: کلروفیلa رنگدانه اصلی فرآیند فتوسنتزی در بوم سازگان های آبی است. با اندازه گیری کلروفیلa نه تنها می توان زیست توده آن را تخمین زد، بلکه یک شاخص واقعی قابل رویت برای حالت تروفیک آن بوم سازگان آبی به شمار می رود. هدف از انجام این تحقیق بررسی تغییرات فصلی غلظت کلروفیلa، در آب چاه­نیمه های سیستان می باشد. روش بررسی: طی چهار فصل نمونه ها از بهار  تا زمستان ۱۳۸۹ از مخازن آبی چاه نیمه برداشت شدند. هدایت الکتریکی و pH نمونهها در زمان نمونه­برداری و در محل اندازه گیری شد. برای اندازه گیری میزان کلروفیل a، نمونه ها عصاره گیری  شده و با استفاده از دستگاه اسپکتروفتومتر مدلUnico ۲۱۰۰/ visible/ Uv visible  میزان جذب عصاره در طول موج­ های مختلف با روش استانداردASTM ۸۰۱۲  سنجش شده، سپس با استفاده از معادله  استاندارد، غلظت کلروفیلa محاسبه گردید. یافته ها: محدوده میانگین pH در ایستگاه­ های مورد مطالعه بین ۸۷/۸-۷۲/۸ و میانگین هدایت الکتریکی بدست آمده بین ۵۷۹-۵۴۰ میکروزیمنس بر سانتی متر بود. بیشترین میانگین فصلیکلروفیلa در فصل تابستان و در چاه نیمه۳ (۳۲/۰ ±۱۷/۲ میکروگرم بر لیتر) و کمترین میانگین کلروفیلa در فصل زمستان و در چاه­نیمه های ۱ و ۲ (۲۸/۰ ±۸۲/۰ میکروگرم بر لیتر) بدست آمد. نتایج آزمون ANOVA نشان داد که تفاوت معنی دار آماری در میزان میانگین غلظت کلروفیلa در فصول بهار و تابستان با فصول زمستان و پاییز وجود دارد(۰۵/۰>.(p نتیجه گیری: با توجه به میزان بدست آمده از کلروفیلa در این تحقیق و مقایسه آن با استاندارد آژانس حفاظت محیط زیست آمریکا، می­توان نتیجه گرفت که مخازن چاه­نیمه در گروه دریاچه هایتغذیه گرا قرار ندارد و جزو مخازن اولیگوتروف می باشند.

Authors

نرجس اکاتی

استادیار، گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه زابل، ایران (مسوول مکاتبات)

فاطمه عین الهی

استادیار، گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه زابل، زابل، ایران

مصطفی غفاری

استادیار، گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه زابل، زابل، ایران

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • Deputy Director General for Strategic Planning and Control, Office of ...
  • Cullen, J.J. (۱۹۸۲). The deep chlorophyll maximum Comparing vertical profiles ...
  • Vanselow, K.H. (۱۹۹۸). In Vivo - Algen als Biosensoren. In: ...
  • Shapoori, M., Javanshir, A. (۲۰۰۹). The study of Chlorophyll a ...
  • Gharehmohammadloo, M., Tahmasbi, A., Mohammadi, M. (۲۰۰۸). Investigating of the ...
  • American Public Health Association (APHA). (۱۹۸۹). Standard Methods for the ...
  • Institute of Standards and Industrial Research of Iran, (۲۰۱۰). Drinking ...
  • Esmaili Sari, A. (۲۰۰۳).Pollutants, Health and Environmental Standards. Tehran Mehr ...
  • Rantajarvi, E., Gran, V., Hallfors, S., Olsonen, R. (۱۹۹۸). Effects ...
  • Tsuchiya, Y., and Matsumoto, A. (۱۹۸۸). Identification of volatile metabolites ...
  • Wetzel, G.R. (۲۰۰۱). Limnology: Lake and river ecosystem, third edition ...
  • Erfanmanesh, M., Afyuni, M. (۲۰۰۳). Environmental pollution water, soil and ...
  • نمایش کامل مراجع