نرجس اکاتی - استادیار، گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه زابل، ایران (مسوول مکاتبات)
فاطمه عین الهی - استادیار، گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه زابل، زابل، ایران
مصطفی غفاری - استادیار، گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه زابل، زابل، ایران

چکیده زمینه و هدف: کلروفیلa رنگدانه اصلی فرآیند فتوسنتزی در بوم سازگان های آبی است. با اندازه گیری کلروفیلa نه تنها می توان زیست توده آن را تخمین زد، بلکه یک شاخص واقعی قابل رویت برای حالت تروفیک آن بوم سازگان آبی به شمار می رود. هدف از انجام این تحقیق بررسی تغییرات فصلی غلظت کلروفیلa، در آب چاه­نیمه های سیستان می باشد. روش بررسی: طی چهار فصل نمونه ها از بهار  تا زمستان ۱۳۸۹ از مخازن آبی چاه نیمه برداشت شدند. هدایت الکتریکی و pH نمونهها در زمان نمونه­برداری و در محل اندازه گیری شد. برای اندازه گیری میزان کلروفیل a، نمونه ها عصاره گیری  شده و با استفاده از دستگاه اسپکتروفتومتر مدلUnico ۲۱۰۰/ visible/ Uv visible  میزان جذب عصاره در طول موج­ های مختلف با روش استانداردASTM ۸۰۱۲  سنجش شده، سپس با استفاده از معادله  استاندارد، غلظت کلروفیلa محاسبه گردید. یافته ها: محدوده میانگین pH در ایستگاه­ های مورد مطالعه بین ۸۷/۸-۷۲/۸ و میانگین هدایت الکتریکی بدست آمده بین ۵۷۹-۵۴۰ میکروزیمنس بر سانتی متر بود. بیشترین میانگین فصلیکلروفیلa در فصل تابستان و در چاه نیمه۳ (۳۲/۰ ±۱۷/۲ میکروگرم بر لیتر) و کمترین میانگین کلروفیلa در فصل زمستان و در چاه­نیمه های ۱ و ۲ (۲۸/۰ ±۸۲/۰ میکروگرم بر لیتر) بدست آمد. نتایج آزمون ANOVA نشان داد که تفاوت معنی دار آماری در میزان میانگین غلظت کلروفیلa در فصول بهار و تابستان با فصول زمستان و پاییز وجود دارد(۰۵/۰>.(p نتیجه گیری: با توجه به میزان بدست آمده از کلروفیلa در این تحقیق و مقایسه آن با استاندارد آژانس حفاظت محیط زیست آمریکا، می­توان نتیجه گرفت که مخازن چاه­نیمه در گروه دریاچه هایتغذیه گرا قرار ندارد و جزو مخازن اولیگوتروف می باشند.

کلروفیلa, اولیگوتروف, چاه نیمه, سیستان