ارزیابی و مقایسه شاخص های رویه ای و محتوایی توسعه پایدار در مناطق ۷ و ۲۲ تهران
عنوان مقاله: ارزیابی و مقایسه شاخص های رویه ای و محتوایی توسعه پایدار در مناطق ۷ و ۲۲ تهران
شناسه ملی مقاله: JR_ESTJ-21-1_013
منتشر شده در در سال 1398
شناسه ملی مقاله: JR_ESTJ-21-1_013
منتشر شده در در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:
مهسا حاجی محمودی - کارشناس ارشد برنامه ریزی شهری، دانشگاه هنر، تهران
ناصر برک پور - استاد گروه شهرسازی، دانشگاه هنر، تهران
پویان شهابیان - استادیار گروه شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران، ایران (مسوول مکاتبات)
خلاصه مقاله:
مهسا حاجی محمودی - کارشناس ارشد برنامه ریزی شهری، دانشگاه هنر، تهران
ناصر برک پور - استاد گروه شهرسازی، دانشگاه هنر، تهران
پویان شهابیان - استادیار گروه شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران، ایران (مسوول مکاتبات)
چکیده زمینه و هدف: رشد روزافزون جمعیت و در پی آن بحرانهای روبهتزاید زندگی شهری، اصل توسعه پایدار را بیش از پیش در کانون توجه قرار میدهد، ضمن آن که مشاهده عدم تعادلها در زندگی شهری نشان از عدم تحقق شاخص های پایداری دارد. آن چه که در اغلب نگرشها و روش های ارزیابی پایداری دیده میشود، توجه صرف به ابعاد محتوایی یعنی شاخص های زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی است. اما در بسیاری از جوامع با وجود منابع غنی و کیفیت بالای زیست محیطی و هم چنین سطح مطلوب اجتماعی و اقتصادی باز هم شاهد ناکامیها و کمبودهایی در دستیابی به اهداف توسعه پایدار بودهایم. لذا به نظر میرسد، بازبینی مجدد ابعاد و شاخص های پایداری و جامعنگری بیش تر در این زمینه، بتواند راهکاری تازه پیش روی جوامع بگشاید. هدف این مقاله، ارزیابی پایداری توسعه شهری در دو منطقه ۷ و ۲۲ تهران با رویکردی متفاوت و با در نظرگیری ابعاد و جوانب پایداری در دو بخش محتوایی و رویهای است. بخش محتوایی شامل شاخصهای زیستمحیطی، اقتصادی و اجتماعی است که در واقع این شاخص ها در بطن جامعه بوده و وابسته به عوامل دیگری در جامعه تغییر میکنند و متاثر از سیاستهای توسعه پایدار هستند. گروه دیگر شاخصها که اغلب در ارزیابی توسعه پایدار مورد غفلت واقع شدهاند گروه شاخص های رویهای هستند که در واقع متشکل از مجموعه شاخص هایی بوده که به صورت مستقل عمل کرده و مبین فرایند سیاستها در یک جامعه میباشند. روش بررسی: در این زمینه از روش های مطالعات کتابخانهای و اسنادی، مشاهدات میدانی، پرسش نامه و مصاحبه استفاده شده و دادههای گردآوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و روشهای آماری مورد تحلیل و بررسی قرار گرفتند. یافتهها: یافتههای پژوهش نشان میدهد، منطقه ۲۲ از نظر هر دو گروه شاخصهای محتوایی و رویهای نسبت به منطقه ۷ در وضعیت مطلوبتری قرار دارد. بحث و نتیجهگیری: منطقه ۲۲ با برخورداری از سرمایهگذاریهای نسبتا گسترده مدیریت محلی (شهرداری منطقه) در زمینه توسعه پایدار به پشتیبانی از ظرفیتهای موجود منطقه پرداخته و لذا علاوه بر ارتقاء سطح کیفی مدیریت و حکومت محلی در منطقه، ظرفیتسازیهای گوناگون و در نتیجه ارتقاء سطح جامعه مدنی را سبب گردیده است.
کلمات کلیدی: توسعه پایدار, ارزیابی پایداری, شاخص های محتوایی, شاخص های رویه ای, جامعه مدنی, حکومت محلی, مناطق ۷ و ۲۲ تهران
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1288774/