سمانه سنجری - کارشناس ارشد مهندسی منابع طبیعی محیط زیست، دانشکده محیط زیست و انرژی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، تهران، ایران.
سحر رضایان - دانشیارگروه محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود، ایران.
سید علی جوزی - استاد تمام گروه محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، تهران، ایران.

زمینه و هدف: با توجه به پیشرفت تکنولوژی و رشد قابل توجه تولید و سیر صعودی خطرها در محیط کار و آگاهی و تمایل تولیدکنندگان جهت به حداقل رساندن خطرات، این پژوهش انجام شده است. هدف از ارایه این مقاله ارزیابی خطر محیط زیستی واحد احیای مستقیم با استفاده از دو روش تجزیه وتحلیل ایمنی شغلی (JSA) و ردیابی انرژی و تجزیه و تحلیل حفاظ ها (ETBA) بوده است. روش بررسی: بدین منظور ابتدا خطر های محیط زیستی واحد مذکور با استفاده از دو روش فوق شناسایی و سپس با شناخت خطرات، نکات قوت و ضعف هر روش با یک دیگر مقایسه و درنهایت نمره دهی جداگانه در هر روش انجام گرفت. یافته ها: در روش تجزیه وتحلیل آنالیز ایمنی شغلی،۶ شغل پرخطر شناسایی شد، در این روش ۴۷ خطر شناسایی که ۲ مورد غیرقابل قبول، ۲۸ مورد دارای خطر نامطلوب و ۱۷ مورد قابل قبول بود. درروش  ETBA،۹ انرژی با استفاده از چک لیست انرژی شناسایی شدند که مهم ترین خطرات این انرژی ها نشت گاز احیا و افزایش فشار گاز داخل کوره می باشد. در این روش ۱۷ خطر شناسایی گردید که ۳ مورد غیرقابل قبول، ۷ مورد نامطلوب، ۳ مورد قابل قبول با تجدیدنظر و ۴ مورد نیز قابل قبول بدون نیاز به تجدیدنظر می باشند. بحث و نتیجه گیری: پیشنهاد گردید علاوه بر رعایت اصول ایمنی که بر مبنای مشاهدات شخصی و مصاحبه با متخصصان فرآیند و استفاده از نظرات کارشناسان تولید بوده و باید رعایت گردند، انتخاب یک روش کلی که تلفیقی از دو روش فوق الذکر باشد به جای اعمال تک تک روش ها جایگزین شده تا بالاترین بهره وری و ایمنی برای کارکنان را تضمین نماید.

ارزیابی خطر, صنعت فولاد, روش تجزیه و تحلیل ایمنی شغلی, روش ETBA, مجتمع فولاد خراسان