صدیقه عطرکارروشن - دانشیار دانشکده علوم اجتماعی و اقتصاد دانشگاه الزهرا، تهران، ایران. (مسوول مکاتبات)
زهرا فتحی - کارشناس ارشد علوم اقتصادی دانشگاه الزهرا، تهران، ایران.

زمینه و هدف: دردهه های اخیر و با افزایش جمعیت و رشد صنعتی کشورها، محیط زیست بشر نیز در معرض تهدیدهای متعددی قرار گرفته است، از مهم ترین عوامل تهدید کننده محیط زیست، عملکردهای انسان است که به خاطر عدم آگاهی در این زمینه تاکنون آسیب های جدی به محیط زیست وارد نموده است. از این رو، افزایش سطح دانش و آگاهی انسان ها می تواند گامی مفید و موثر در جهت کاهش انواع آلودگی ها و حفاظت بهتر از محیط زیست باشد. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر آموزش بر آلودگی هوا (رشد تولید و انتشار گاز گل خانه ای دی اکسید کربن) در کشورهای منتخب منا بوده است. روش بررسی: در تحقیق حاضر برای آزمون فرضیه ها، از داده های پنل پویا (DPD) به روش گشتاورهای تعمیم یافته (GMM) برای ۱۲ کشور منتخب منطقه منا شامل کشور ایران طی دوره ی ۲۰۱۲-۱۹۹۲ استفاده شده است. یافته ها: نتایج حاصل از برآورد های مختلف مدل حاکی از تاثیر مثبت و معنی دار متغیر آموزش بر بهبود کیفیت محیط زیست و کاهش رشد آلودگی هوا می باشد؛اگرچه این تاثیر در سطوح مختلف تحصیلی متفاوت است. بحث و نتیجه گیری در کشورهای منتخب منا هر چه سطوح تحصیلی بالاتر می رود و میزان تحصیلات بیشتر می شود، تاثیر آن بر کاهش رشد آلودگی هوا کمتر می گردد. به عبارت دیگر، آموزش ابتدایی تاثیر بیشتری بر کاهش رشد آلودگی هوا در مقایسه با سایر مقاطع تحصیلی در طول دوره مورد مطالعه داشته است. از این رو افزایش و ارتقاء آموزش های عمومی زیست محیطی با تاکید بر آموزش های مدرسه ای در ایران و سایر کشورهای عضو منا لازمه کاهش آلودگی هوا و ارتقا کیفیت محیط زیست در این کشورهاست .در این ارتباط پیشنهاد می شود مطالب مربوط به اهمیت محیط زیست و حفظ کیفیت آن، در کتب درسی کلیه مقاطع تحصیلی بصورت وسیعی گنجانده شود .

رشد انتشارCO۲, آموزش, گشتاورهای تعمیم یافته (GMM), کشورهای منا