بررسی پویایی انتشار دی اکسیدکربن سرانه در کشورهای عضو اوپک (رهیافت هم گرایی بتا و سیگما)
Publish place: Environmental Science and Technology، Vol: 19، Issue: 0
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 131
This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ESTJ-19-0_008
تاریخ نمایه سازی: 19 مهر 1400
Abstract:
زمینه و هدف: بررسی هم گرایی سیگما و بتا در خصوص انتشار گازهای گلخانهای و به ویژه گاز دی اکسیدکربن یکی از موضوعات مهم و اساسی در ادبیات اقتصاد محیط زیست میباشد. هم چنین طراحی سیاستهای منسجم و پایداری که در عین کارا بودن بتواند اهداف پیمانهای بینالمللی مانند کیوتو و کپنهاگ را محقق کند بستگی به سطح انتشار سرانه گاز دی اکسیدکربن و نیز توزیع آن در بین کشورهای تحت بررسی دارد. برای این منظور، هدف اصلی این مطالعه بررسی فرضیه هم گرایی انتشار گاز دیاکسیدکربن (CO۲) سرانه در ۱۲ کشور عضو سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) طی سالهای ۲۰۱۳-۱۹۷۰ می باشد. روش بررسی: در این پژوهش به منظور بررسی فرضیه هم گرایی CO۲ سرانه از دو رویکرد هم گرایی بتا و سیگما استفاده شده است. مدل هم گرایی بتای مطلق به صورت مقطعی تصریح شده و توسط تخمین زننده حداقل مربعات معمولی(OLS) مورد برازش قرار گرفت. به منظور آزمون هم گرایی سیگما نیز انحراف معیار مقطعی انتشار CO۲ سرانه در طول دوره پژوهش(۲۰۱۳-۱۹۷۰) محاسبه شده و روند آن ترسیم گردید. یافته ها: نتایج حاصل از این مطالعه بیانگر وقوع هر دو پدیده هم گرایی سیگما و بتای مطلق بوده و کشورهای عضو اوپک با سرعت هم گرایی ۹۷/۰ درصد به سطح مشترک انتشار CO۲ سرانه ۱۸/۴ تن حرکت میکنند. هم چنین مدت زمان لازم برای رسیدن به سطح مشترک انتشار آلودگی جوی ۳۱/۵ سال ارزیابی شد. بحث و نتیجه گیری: در این پژوهش وقوع پدیده ارتقاء انتشار CO۲ سرانه در بین کشورهای اوپک تایید گردید. هم چنین پراکندگی انتشار CO۲ سرانه بین کشورهای اوپک روند نزولی داشته و کاهش یافته است. اتخاذ محدودیتهای زیست محیطی مشابه و منصفانه برای کشورهای اوپک در پیمانهای بینالمللی، مهمترین توصیه سیاستی کاربردی این مطالعه میباشد.
Keywords:
Authors
داود حمیدی رزی
دانشجوی دکتری توسعه اقتصادی، گروه برنامه ریزی و توسعه اقتصادی، دانشکده اقتصاد، مدیریت و بازرگانی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
مجید فشاری
استادیار اقتصاد، گروه اقتصاد، دانشکده اقتصاد، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :