تاثیر پیش تیمارهای حرارتی و pH بر راندمان حذف کادمیوم، کبالت و روی از محلول های چند یونی با استفاده از کانی سپیولیت
عنوان مقاله: تاثیر پیش تیمارهای حرارتی و pH بر راندمان حذف کادمیوم، کبالت و روی از محلول های چند یونی با استفاده از کانی سپیولیت
شناسه ملی مقاله: JR_ESTJ-19-0_015
منتشر شده در ویژه نامه شماره ۴ در سال 1396
شناسه ملی مقاله: JR_ESTJ-19-0_015
منتشر شده در ویژه نامه شماره ۴ در سال 1396
مشخصات نویسندگان مقاله:
رامین سمیعی فرد - دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه خاکشناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز، ایران.
احمد لندی - استاد گروه خاکشناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز، ایران.
سعید حجتی - دانشیار گروه خاکشناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز، ایران.
ناهید پوررضا - استاد گروه شیمی، دانشکده علوم، دانشگاه شهید چمران اهواز، ایران.
خلاصه مقاله:
رامین سمیعی فرد - دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه خاکشناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز، ایران.
احمد لندی - استاد گروه خاکشناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز، ایران.
سعید حجتی - دانشیار گروه خاکشناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز، ایران.
ناهید پوررضا - استاد گروه شیمی، دانشکده علوم، دانشگاه شهید چمران اهواز، ایران.
زمینه و هدف: کانیهای رسی مانند سپیولیت به دلیل دارابودن بارالکتریکی و سطح ویژه بالا از توانایی زیادی جهت حذف فلزات سنگین از محیط زیست برخوردار میباشند. مطالعات اندکی در رابطه با سنجش توانایی این کانیها جهت حذف فلزات سنگین از محلولهای چندیونی صورت گرفته است. هدف این مطالعه بررسی توانایی کانی سپیولیت منطقه فریمان جهت حذف عناصر کادمیوم، کبالت و روی از محلولهای آلوده با کادمیوم، کبالت و روی و تاثیر عوامل مختلف شامل زمان تماس، pH اولیه محلول و اعمال پیش تیمارهای حرارتی (۱۵۰ و ۲۵۰ درجه سانتیگراد) بر روند جذب این عناصر بود. روش بررسی: تمامی آزمایشها با ۳ تکرار در ۱۱ زمان از ۵ تا ۲۸۸۰ دقیقه و در دو pH برابر با ۴ و ۵ انجام شدند. پس از اندازهگیری میزان باقیماندهی هر کدام از این عناصر در محلولهای آزمایشی با استفاده از دستگاه جذب اتمی، نتایج به دست آمده با مدلهای سینتیکی درجه اول، درجه دوم و پخشیدگی درونذرهای برازش داده شدند. یافته ها: نتایج نشان دادند که پتانسیل جذب این عناصر توسط کانی سپیولیت، وابسته به زمان تماس بین جاذب و محلول، pH و خصوصیات فیزیکوشیمیایی عناصر جذب شونده میباشد، به گونهای که با افزایش زمان تماس بین کانی و محلول حاوی فلزات سنگین، فرآیند جذب روند افزایشی داشته و ترتیب حداکثری جذب این عناصر به صورت Co> Zn> Cd گزارش گردید. به علاوه، دادههای آزمایشی بیشترین هماهنگی را با مدل سینتیکی مرتبه دوم نشان دادند. نتایج نشان داد که استفاده از نمونههای حرارت دیده کانی سپیولیت نسبت به نمونههای طبیعی موجب افزایش راندمان جذب فلزات سنگین از محلولهای آبی میگردد. بحث و نتیجه گیری: استفاده از پیش تیمارهای حرارتی راهکار مناسبی به منظور افزایش جذب سطحی فلزات مورد مطالعه از محلولهای آلوده میباشد. همچنین، این مطالعه نشان داد استفاده از کانی سپیویت در pH ۵ نسبت به ۴ باعث افزایش راندمان حذف فلزات سنگین میگردد.
کلمات کلیدی: سپیولیت, سینتیک, کادمیوم, کبالت, روی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1289006/