زهرا تاکی - دانش آموخته کارشناسی ارشد رشته مهندسی منابع طبیعی محیط زیست، دانشکده محیط زیست و انرژی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، ایران. (مسئول مکاتبات).
محمود رضا همامی - دانشیار گروه محیط زیست دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران.
محمود کرمی - استاد گروه محیط زیست دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
افشین علیزاده - استادیار گروه محیط زیست دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

زمینه و هدف: گوسپند وحشی از گونه­های تهدید شده (VU)[۱] نواحی کوهستانی ایران است.  اطلاعات اندکی در مورد وابستگی­های زیستگاهی این گونه به­عنوان پیش­نیازی برای برنامه­ریزیهای حفاظتی وجود دارد. در این پژوهش وابستگی­های زیستگاهی و الگوی فصلی استفاده از زیستگاه توسط گوسپند وحشی در پارک ملی قمیشلو در طول یک­ سال مورد مطالعه قرار گرفت.  روش بررسی: تیپ­های گیاهی پارک به عنوان زیستگاههای مختلف  این گونه در نظر گرفته شد و ساختار هر یک از این زیستگاه­ها تبیین گردید. ارتباط تراکم گروه­های سرگین به­عنوان نمایه­ای از تراکم گوسپند وحشی با متغیر های زیستگاهی  نظیر درصد پوشش گونه های غالب گیاهی، درصد اشباع خاک (SP)، شوری خاک (EC) وpH  خاک در ترانسکت های دائمی بررسی شد. مدل­های خطی عام (GLMs) برای مشخص کردن وابستگی­های زیستگاهی گوسپند وحشی با توجه به تیپ­های گیاهی و متغیرهای زیستگاهی اندازه­گیری شده به­­کار گرفته شد. یافته ها: استفاده از تیپ­­های زیستگاهی به جز در دوره خرداد – مرداد معنی دار نبود. در این دوره استفاده از تیپ گیاهی Astragalus-Scariolaبه­طور معنی­داری بیش­تر از تیپ گیاهی Artemisia بود. نتیجه گیری: علاوه بر این، گوسپند وحشی در دوره فروردین– خرداد از مناطق با شیب بیش­تر و در دوره مهر- آذر از مناطق باEC  خاک بالاتر بطور معنی­داری بیش­­­تر استفاده کرده بود. [۱]- Vurnable

گوسپند وحشی, پارک ملی قمیشلو, انتخاب زیستگاه, شمارش گروه های سرگین