یاسر استواری - دانشجوی دکتری، گروه علوم خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد (مسئول مکاتبات).
حبیب الله بیگی هرچگانی - استادیار گروه علوم خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد
علیرضا داودیان - دانشیار دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین، دانشگاه شهرکرد

زمینه و هدف: یکی از جنبه­های مهم کیفیت آب، پتانسیل خورندگی و رسوب­گذاری آن است. رخداد یکی از این دو پدیده می­تواند هزینه­های نگهداری سامانه­های ذخیره، انتقال و توزیع آب آشامیدنی، کشاورزی و صنعتی را افزایش، عمر آن­ها کاهش و نیزبر جنبه­های بهداشتی و زیباشناختی آب موثر باشد. روش بررسی:هدف اصلی از انجام این تحقیق، ارزیابی پتانسیل رسوبگذاری و خورندگی آب زیرزمینی دشت لردگان و تهیه نقشه­های شاخص­های خورندگی و رسوبگذاری بود. برای این منظور از داده­های ۳۲ حلقه چاه، ۵ قنات و ۵ چشمه واقع در دشت لردگان برای محاسبه دو شاخص لانژلیه و رایزنر استفاده شد. از روش کریجینگ برای  تهیه نقشه­­های شاخص­های پایداری استفاده شد. بحث و نتایج: بر اساس شاخص لانژلیه ۹۳ درصد نمونه­ها پتانسیل رسوب­گذاری کم تا متوسط و تنها ۷ درصد نمونه­ها پتانسیل رسوب­گذاری شدید دارند. بر اساس شاخص رایزنر۶ درصد نمونه­ها دارای پتانسیل خورندگی کم تا متوسط و ۳۸ درصد نمونه­ها پتانسیل خورندگی شدید دارند. به طور کلی، به دلیل حضور سازندهای کربناتی پتانسیل رسوب­گذاری آب زیرزمینی این دشت بر پتانسیل خورندگی آن غلبه دارد. بر اساس شاخص لانژلیه ۷۶ درصد آبخوان دشت لردگان (۴۵۰۰ هکتار) دارای پتانسیل رسوب­گذاری کم و بر اساس شاخص رایزنر ۸۴ درصد از آبخوان دشت لردگان (۵۰۴۰ هکتار) پتانسیل خورندگی کم تا متوسط داشت. با توجه به این­که بیشترین مساحت آبخوان دشت لردگان دارای پتانسیل رسوب­گذاری کم است، لذا به نظر می­رسد مشکل رسوب­گذاری در مجاری و مخازن انتقال آب و سیستم­های آبیاری قطره­ای قابل ملاحضه نخواهد بود. این نتایج فقط برای درجه حرارت­های معمولی آب صادق است.

شاخص لانژلیه, شاخص رایزنر, کریجینگ, پهنه بندی