بررسی ساختار پوشش/کاربری حوزه آبخیز سفیدرود با استفاده از سنجه های بوم شناسی سیمای سرزمین
عنوان مقاله: بررسی ساختار پوشش/کاربری حوزه آبخیز سفیدرود با استفاده از سنجه های بوم شناسی سیمای سرزمین
شناسه ملی مقاله: JR_ESTJ-17-2_012
منتشر شده در در سال 1394
شناسه ملی مقاله: JR_ESTJ-17-2_012
منتشر شده در در سال 1394
مشخصات نویسندگان مقاله:
واحد کیانی - مدرس دانشگاه پیام نور، ایران . (مسئول مکاتبات)
جهانگیر فقهی - دانشیار دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران.
خلاصه مقاله:
واحد کیانی - مدرس دانشگاه پیام نور، ایران . (مسئول مکاتبات)
جهانگیر فقهی - دانشیار دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران.
زمینه و هدف: آگاهی از انواع پوشش سطح زمین و فعالیتهای انسانی در بخشهای مختلف و یا به عبارتی نوع کاربری زمین به عنوان دادههای پایه برنامهریزی از اهمیت ویژهای برخوردار است، به طوری که برای استفاده بهینه از منابع طبیعی در روند توسعه پایدار نیاز به شناسایی منابع اکولوژیک در کوتاهترین زمان و کمترین هزینه ممکن احساس میشود. هدف این مطالعه بررسی ساختار پوشش/کاربری اراضی حوزه آبخیز سفیدرود با استفاده از سنجههای بومشناسی سیمای سرزمین بوده است. روش بررسی: در این پژوهش، نقشه پوشش/کاربری اراضی حوزه آبخیز سفیدرود با توجه به هدف مقاله با استفاده از نرم افزار ۲/۹ ArcGIS طبقهبندی مجدد شده و در محیط نرم افزار ۳/۳ ArcView لایهها به فرمت Grid تبدیل شدند و در نهایت سنجههای مربوطه با استفاده از نرمافزار ۳/۳Fragstats استخراج گردیدند. سنجههای مورد استفاده در سطح کلاس (کاربری) در این پژوهش سنجه سطح کلاس، درصد مساحت، تعداد پهرو، حاشیه کل، شکل سیمای سرزمین، بزرگترین پهرو، میانگین سطح پهرو، میانگین شاخص شکل پهرو و میانگین فاصله اقلیدسی نزدیکترین همسایه بودند. یافتهها: شاخص تعداد پهرو برای اندازه گیری میزان گسستگی کلاسها به کار میرود که در این پژوهش بیشترین تعداد پهرو و بهعبارتی بیشترین گسستگی مربوط کاربری کشاورزی (۶۹۱) و کمترین گسستگی مربوط به کاربری جنگل (۳۰) بود. بالاترین میزان سنجه شکل سیمای سرزمین مربوط به کاربری مرتع (۵۶/۳۹) بود یعنی پهروهای کاربری مرتع پراکندهتر هستند و کمترین میزان مربوط به کاربری جنگل (۷۸/۱۰) بوده و در واقع پهروهای جنگل از پراکندگی کمتری برخوردار بودهاند. همچنین، بالاترین مقدار میانگین فاصله اقلیدسی نزدیکترین همسایه که میزان تکه تکه شدگی پهروهای یک کاربری را نشان میدهد مربوط به کاربری کشاورزی (۳۲/۶۷۴۷ متر) بود و کمترین مقدار آن مربوط به کاربری جنگل (۳۲/۹۰۸) بود. بحث و نتیجهگیری: میزان تکه تکه شدگی در کاربری کشاورزی بالاترین مقدار است لذا میتوان نتیجه گرفت ارتباط آنها با مجموعههایشان قطع شده است و مفهوم آن این است که اراضی کشاورزی نسبت به سایر طبقات یکپارچگی کمتری (تکه تکه شدگی بیشتری) داشتهاند. به هر استفاده از منابع تجدید شونده باید به نحوی صورت گیرد که خللی در موازنه محیط ایجاد نکند چرا تغییر در این منابع به دلیل تغییر در ساختار سیمای سرزمین در کارکرد اکولوژیک منطقه تاثیر گذار است. با این وجود به کار گیری اصول بومشناسی سیمای سرزمین یک ارزیابی اولیه در مقیاس سیمای سرزمین به دست میدهد که در آن، بر یافتن راهی برای ارزیابی سریع و علمی جهت استفاده از امکانات و خدمات عرضه شده توسط طبیعت در محل تاکید میشود، چون اولویت بندی هر یک از پهروها بر پایه کیفیت آنها استوار است؛ بنابراین پیشنهاد میشود از اصول بومشناسی سیمای سرزمین جهت تهیه اطلاعات ساختاری- مکانی به منظور طراحی و برنامهریزی سرزمین بهرهگیری شود.
کلمات کلیدی: پوشش/کاربری اراضی, بوم شناسی سیمای سرزمین, سنجه ها, حوزه آبخیز سفیدرود
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1289228/