ندا رضایی - دانشجوی کارشناسی، گروه مهندسی محیط زیست، دانشگاه آزاداسلامی، واحد پرند
بنفشه برخوردار - استادیار، گروه مهندسی محیط زیست، دانشگاه آزاداسلامی، واحد پرند (مسوول مکاتبات).

فلزات سنگین از سمی ترین آلایندها در محیط زیست می باشند که به دلیل عدم تجزیه پذیری، اثرات آلایندگی نظیر مسمومیت، بیماری، موتاسیون، ورود به زنجیره غذایی و ..... را به بار می آورند. فلزات سنگین با روش های ترسیب شیمیایی، الکترولیز، کاربرد مواد منعقد کننده، سیستم های تبادل یونی، روش های غشایی، جذب سطحی، تبخیر و روش های بیولوژیک، حذف شده یا کاهش می یابند . در حال حاضرحذف آلاینده ها به خصوص فلزات سنگین از آب ها و پساب ها به وسیله جاذب های بیولوژیک به علت مزایایی چون ارزان قیمت بودن بیومس از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد .به همین جهت یک نوع سرخس آبزی کوچک به نام آزولا فیلیکولو ییدز Azolla filiculoides) ) برای حذف فلزات سنگین  Cr+۳ ،Ni+۲ وCu+۲   درسیستم بسته مورد بررسی قرار گرفت . آزمایشات به روش Batch و با تماس دادن مقدار مشخصی از سرخس خشک آزولا با محلول فلزات سنگین به صورت جداگانه و مخلوط انجام گرفته است. آزمایشات در زمان های ماند (  دقیقه ۶۰ ، ۴۵ ، ۳۰ ، ۲۰ ، ۱۰ ،۵ ) ، PH  های ( ۸ ، ۶ ، ۴ ، ۲ ) و دماهای ( c  ۰۴۰ ، ۳۰ ، ۲۰ ) انجام گرفته است. یافته ها نشان می دهند که با افزایش pH ، در صد حذف توسط آزولا افزایش می یابد و قابل ذکراست که دما تاثیر چندانی برحذف فلزات سنگین توسط آزولا ندارد. نتایج بررسی حاکی از آن  است که سرخس آبزی آزولا با در صد راندمان بالای ۹۷% در زمان ماند بهینه ۲۰ دقیقه قادر به حذف فلزات سنگین کروم، مس و  نیکل به کمتر از حد مجاز تخلیه به محیط زیست می باشد و به خوبی در صنعت قابل استفاده می باشد.

فلزات سنگین, جاذب های بیولوژیک, آزولا فیلیکولو ییدز