ارزیابی آسیب پذیری آب های زیرزمینی منطقه لنجان سفلی اصفهان از نظر کل کربن آلی، نیترات، و برخی کاتیون ها و آنیون ها در مقیاس پایلوت با کمک سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS)
Publish place: Environmental Science and Technology، Vol: 16، Issue: 5
Publish Year: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 265
This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ESTJ-16-5_015
تاریخ نمایه سازی: 19 مهر 1400
Abstract:
آلودگی آب های زیرزمینی به واسطه فعالیت های مختلف انسانی و طبیعی صورت می گیرد. امروزه برای انجام ارزیابی آسیب پذیری آب های زیرزمینی از GIS استفاده می شود. هدف از انجام این تحقیق، آسیب پذیری بخشی از آبخوان دشت نجف آباد واقع در منطقه لنجان سفلی از نظر مواد شیمیایی شامل کل کربن آلی، نیترات، هدایت الکتریکی، سولفات، کلرور و سختی کل با استفاده از GIS می باشد. برای این منظور لایه های اطلاعاتی مختلف شامل کل کربن آلی، نیترات، هدایت الکتریکی، سولفات، کلرور و سختی کل که غلظت آن ها از طریق نمونه برداری طی ۴ فصل تابستان ۸۷ لغایت بهار ۱۳۸۸ از ۲۵ حلقه چاه در منطقه لنجان سفلی به دست آمده بود، تهیه شد. در نهایت پس از وزن دهی، امتیاز بندی و همپوشانی لایه ها، مناطق با آسیب پذیری مختلف در هر فصل و هم چنین به طور سالیانه تعیین گردید. یافته های حاصل از آنالیز شیمیایی نمونه ها نشان می دهد که بیشترین غلظت ترکیباتی مانند نیترات، سختی کل، کلرور، سولفات و مقدار هدایت الکتریکی به ترتیب برابر ۹۸، ۳۸۰۰، ۶۷۴۵ و ۳۷۸۰ میلی گرم در لیتر و ۵/۱۴ میلی زیمنس بر سانتیمتر مربوط به فصل بهار سال ۱۳۸۸ بوده است. از سوی دیگر بیشترین غلظت کل کربن آلی برابر ۶/۲۱ میلی گرم در لیتر و در فصل تابستان ۱۳۸۷ اندازه گیری شده است، اما کمترین غلظت این ترکیبات بیشتر در فصول تابستان و پاییز ۱۳۸۷ سنجیده شده است. نتایج تحلیلی GIS نیزنشان داد که ناحیه ای در مرکز منطقه لنجان سفلی که دارای خاک از نوع رسی بوده و عمق آب زیرزمینی در آن نیز نسبت به مناطق مجاور متوسط می باشد، کمترین آسیب پذیری را نسبت به آلاینده های مورد آنالیز دارد. هم چنین، با پیشروی به سمت شرق منطقه، بر آسیب پذیری ناحیه افزوده می گردد. لذا حفر چاه در آن منطقه با آلودگی منابع آبی آن رو به رو خواهد بود.
Keywords:
Authors
افشین ابراهیمی
دانشیار مرکز تحقیقات محیط زیست و گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
محمد مهدی امین
دانشیار مرکز تحقیقات محیط زیست و گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
مهدی حاجیان
دانشیار مرکز تحقیقات محیط زیست و گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
بیژن بینا
استاد گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :