بررسی تاثیر مدیریت آبیاری با پساب شهری مغناطیس شده بر شاخص های رشد برنج

برای کشت گیاه پرمصرف برنج به­کارگیری سامانه­های آبیاری و آب­های با کیفیت پایین، از راه­کارهای کاهش مصرف آب و گذر از بحران کم­آبی می­باشد. به­منظور بهبود کیفیت پایین آب، روش­های متفاوتی مانند استفاده از آب مغناطیسی وجود دارد. تحقیق حاضر با هدف بررسی اثر مغناطیسی شدن پساب تصفیه­خانه شهری بر برخی از شاخص­های رشد برنج به­صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با سه بلوک در پردیس کشاورزی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان در بهار و تابستان سال ۱۳۹۷ انجام شد. تیمارهای آزمایش عبارتند از روش آبیاری (آبیاری زیرزمینی (S) و آبیاری سطحی (B))، نوع آب آبیاری (آب معمولی (C) و پساب تصفیه شده شهری گرگان (W)) و روش اصلاح آب (مغناطیس (M) و عدم مغناطیس (O)). ترکیب تیماری آبیاری سطحی با آب معمولی غیرمغناطیس تیمار شاهد بود. در طول آزمایش ارتفاع بوته، وزن هزاردانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت و کارایی مصرف آب اندازه­گیری شد. نتایج نشان داد که استفاده از  ترکیب تیماری سطحی پساب غیرمغناطیس (OWB) و زیرزمینی پساب غیرمغناطیس (OWS) سبب افزایش ارتفاع بوته، وزن هزاردانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت و کارایی مصرف آب گردید. ترکیب (OWB) در ارتفاع بوته با میزان ۱۱۹ سانتی­متر در سطح مشابه تیمار شاهد بوده است. این در حالی است که ترکیب (OWS) در صفات شاخص برداشت با میزان ۲۷ درصد و کارایی مصرف آب با میزان ۴۷/۰ کیلوگرم بر هکتار نسبت به شاهد به­ترتیب ۸۵ و ۱۰۸ درصد افزایش داشت. روش آبیاری زیرزمینی علاوه بر کاهش آب مصرفی نسبت به روش آبیاری سطحی، سبب افزایش شاخص برداشت و کارایی مصرف آب شد. براساس نتایج این تحقیق می­توان گفت که کشت برنج از نظر آبیاری نیازی به ایجاد یک لایه ایستابی در سطح خاک ندارد و برای تولید با افزایش راندمان و کارایی مصرف آب در ضمن حفظ خصوصیات کیفی و کمی گیاه، استفاده از آب نامتعارف باید به­گونه­ای باشد که مخاطرات زیست­محیطی و بهداشتی به حداقل ممکن کاهش یابد.

Keywords:

آب نامتعارف , عملکرد بیولوژیک , شاخص برداشت , کارایی مصرف آب