بررسی نقش آسیب شناسان گفتار و زبان در توانبخشی مهارت های گفتاری بیماران مبتلا به پارکینسون

گفتار یک فعالیت حرکتی پیچیده است که می تواند به دلیل برخی از بیماری های عصبی از جمله پارکینسون با اختلالاتی همچون دیزآرتری یا گفتارفلجی مواجه گردد. گفتارفلجی باعث ایجاد ناهنجاری در حرکت ماهیچه هایی میشود که در تولید مولفه های اصلی گفتار شامل تنفس، آواسازی، تشدید، تولید و پروزودی نقش دارند. با توجه به اینکه گفتار یکی از مهمترین ابزار های ارتباطی است، اختلال در آن میتواند سبب مشکلات ارتباطی وکاهش کیفیت زندگی مبتلایان به پارکیسنون شود. بنابراین هدف ازاین مقاله بررسی نقش آسیب شناسان گفتار و زبان در توانبخشی مهارت های گفتاری افراد مبتلا به پارکینسون می باشد. این مقاله به صورت مروری می باشدو برای انجام آن کلیدواژه های مرتبط در پایگاه های اطلاعاتی -google scholar - science Direct PubMed جست و جو و مقالات مرتبط در سال های ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۱ مطالعه و با منابع کتابخانه ای تکمیل شد. طبق نتایج این پژوهش گفتاردرمانی تاثیر به سزایی بر بهبود صدا و گفتار و متعاقبا بهبود و ارتقای ارتباط و کیفیت زندگی دارد و موثر ترین روش درمانی، روش لی سیلورمن شناخته شد. از این رو ضروری است بیماران مبتلا به پارکینسون در مراحل اولیه ی تشخیص بیماری به آسیب شناسان گفتار و زبان ارجاع داده شوند تا تحت ارزیابی، درمان و توانبخشی مناسب قرار بگیرند.

Keywords:

Parkinson , treatment , dysarthria , speech therapy , توانبخشی