ارتباط دوسویه حاکمیت و اندیشه در دوران سامانی و غزنوی
Publish place: history of literature، Vol: 5، Issue: 1
Publish Year: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 185
This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_HLIT-5-1_012
تاریخ نمایه سازی: 19 مهر 1400
Abstract:
سیر تعالی علم و ادب در خراسان و ماوراءالنهر از انقراض ساسانیان تا قدرت گرفتن حکومت های ایرانی متوقف ماند. در عهد طاهریان و صفاریان زبان و ادبیات فارسی جانی دوباره یافت و گام های استوار و مطمئنی به سوی باروری فرهنگی و علمی برداشته شد. صفاریان، نخستین خانواده بومی خراسان بودند که زبان فارسی را جایگزین زبان عربی ساختند. با ایجاد حاکمیت در خراسان، تحرک فکری و فلسفی اندیشمندان و علمای این خطه از سر گرفته شد و رکود گذرای فرهنگی پایان پذیرفت. تحولات علمی سبب شد تا برخی، قرن چهارم را «رنسانس اسلامی» نامیدند. برهه زمانی مورد بحث (قرن سوم، چهارم و پنجم ه.ق)، از مهمترین ادوار فرهنگی فارسی به حساب می آید و بررسی عوامل رشد و افول اندیشه و ارتباط آن با حاکمیت ضروری می نماید. با تبیین رفتار پادشاهان سامانی و غزنوی دربرابر اندیشمندان، کیفیت مدارس علمی و اهمیت خاندان های محلی بیش از پیش روشن می شود.
Authors
منصوره احمدی جعفری
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
علی محمد سجادی
استاد بازنشسته دانشگاه شهید بهشتی