اکرم بابایی - کارشناس ارشد برنامه ریزی شهری، دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره) قزوین،

یکی از تحولات اجتماعی در جوامع معاصر، پدیدار شدن اوقات فراغت به عنوان یکی از نیازمندی های اساسی جوامع معاصر و ملزومی برای تاب آوردن زندگی تحت سیطره تکنولوژی است. در راستای این امر گردشگری نیز به عنوان یکی از شیوه های گذران اوقات فراغت گسترش یافته است.گردشگری و اوقات فراغت در عصر پسامدرن به عنوان یک حق محسوب گردیده و به پایه های زندگی و هستی انسان بدل گشته است. با توجه به پیشرفت هایی که بشر در رشته های گوناگون به آن دست یافته است، هنوز توسعه مناطق روستایی با مسائل و چالشهایی روبرو است. چرا که راهبردهای گذشته در زمینه توسعه روستایی موفقیت آمیز نبوده و نتوانسته اند مسائلی همچون فقر ، اشتغال،بهداشت و محیط زیست را تامین کنند. این مسئله باعث شده است در سال های اخیر بار دیگر توسعه روستایی مورد توجه قرار گیرد و نظریه پردازان، برنامه ریزان و مجریان حکومت در صدد برآیند تا با ارائه راهکارها و روش های جدید از معضلات و مسائلی که این نواحی گریبانگیر آن هستند را بکاهند. یکی از این راهبرد ها، توسعه توریسم در نواحی روستایی است که دارای پتانسیل های لازم برای گسترش است. بنابراین برای فراهم کردن بستر مناسب جهت توسعه امر گردشگری، شناسایی جاذبه ها و منابع در مرحله بعد اول و سپس ارزیابی آنها امری ضروری به نظر می رسد.

گردشگری روستایی، توریسم، آثار تاریخی، گردشگری طبیعی