اثرات ضد صرعی نانوذره سریوم اکسید پوشیده شده با سینامون

مقدمه و هدف: صرع نوعی اختلال در سیستم عصبی مرکزی است و با ماهیت مزمن و حاد مشخص می شود. صرع در بین اختلالات عصبی رایج رتبه دوم را دارد. شیوع صرع ۲٪ و بروز سالانه آن ۵۰ نفر به ۱۰۰۰۰ تخمین زده می شود. با توجه به اینکه سالانه افراد زیادی دچار ضایعات عصبی و صرع می شوند، درمان صرع از چالش های مهم در عرصه نورولوژی محسوب می شود. دارچین حاوی ترکیباتی نظیر سینام آلدئید، اوژنول و ترپن است. سینام آلدئید با دوز بالا دارای اثرات آرام بخشی است. مواد و روش: موش صحرایی نژاد ویستار در چهار گروه ده تایی تقسیم شدند. (گروه کنترل منفی (صرعی)، گروه تجربی ۱ تحت درمان با نانوذره سریم اکسید پوشیده شده با سینامون با دوز mg/kg ۱۰۰،گروه تجربی ۲ تحت درمان با نانوذره سریم اکسید پوشیده شده با سینامون با دوز mg/kg ۱۵۰؛ گروه شاهد مثبت تحت درمان با دیازپام. نتایج: نتایج بررسی نشان داد که در گروه های مورد آزمون که با نانوذره درمان شده بودند، میانگین تاخیر در بروز مراحل مختلف تشنج نسبت به مرحله مشابه شان در گروه کنترل منفی افزایش یافت از طرفی میزان مرگ و میر در گروه حیواناتی که با غلظت ۱۵۰ میلی گرم / کیلوگرم نانوذره پیش درمان شده بودند، نسبت به گروه کنترل منفی کاهش معنی داری را نشان داد (p<۰.۰۵) . بحث و نتیجه گیری: این نتایج می تواند اثر ضد تشنجی دارچین را در این مطالعه توجیه نماید. نتایج حاصله نشان دهنده تاثیر نانوذره سریوم اکسید پوشیده شده با سینامون به صورت پیش درمانی در تعدیل علایم تشنج ناشی از تزریق پنتیلن تترازول درموش صحرایی است.

Keywords:

صرع , نانوذره سریم اکسید , سینامون , موش صحرایی