مهرناز قادرپور - گروه شیمی کاربردی، دانشکده شیمی، دانشگاه رازی، کرمانشاه ، ایران
سهیلا کاشانیان - گروه شیمی کاربردی، دانشکده شیمی، دانشگاه رازی، کرمانشاه ، ایران
مریم نظری - گروه شیمی کاربردی، دانشکده شیمی، دانشگاه رازی، کرمانشاه ، ایران

در طی سالیان اخیر تعداد بیماران سرطانی روز به روز در حال افزایش است و این یک معظل پزشکی است. اولین پروتکل در هر بیماری، پیشگیری از آن است و با بروز بیماری، تشخیص به موقع آن و به کارگرفتن بهترین روش درمانی است. روش های درمانی که در حال حاضر مورد استفاده هستند شامل ژن درمانی، شیمی درمانی و پرتو درمانی است که شیمی درمانی و پرتو درمانی، روش های پرخطری هستند، زیرا علاوه براینکه باعث نابودی سلول های سرطانی می شوند، سلول های سالم را نیز تخریب می کنند و در نتیجه باعث ضعیف شدن سیستم ایمنی بدن فرد در برابر عفونت ها می شود. داروها معمولا به دو روش گوارشی و غیر گوارشی وارد بدن می شوند. ورود دارو به بدن از این روش ها مشکلات و محدودیت هایی را ایجاد می کند. با تلاش های فراوان سیستم های رهایش کنترل شده دارو مطرح شدند که مشکلات را تا حد زیادی حل کردند. رهایش کنترل شده دارو فرایندی است که در آن دارو همراه یک حامل به بدن وارد شده و باعث می شود عامل فعال در بدن به شکلی از پیش تعیین شده و دلخواه از این ماده رها شود. بر این اساس طی چندین سال گذشته تعداد زیادی از حامل ها برای این منظور طراحی شده اند که هر کدام مزایا و معایب خاص خود را دارند. چارچوب های آلی-فلزی (MOF)یک کلاس متخلخل از مواد کریستالی هستند که با داشتن خواص چشمگیری مانند: بارگذاری بالای دارو، منافذ قابل تنظیم، ترکیب و ساختار مناسب، زیست سازگاری و ... به عنوان یک گزینه عالی و امیدوارکننده در رهایش دارو توجه زیادی را به خود جلب کرده است. در کار حاضر، معرفی برنامه های MOF در دارورسانی و درمان سرطان در سال های اخیر ارائه شده است

دارورسانی، درمان سرطان، چارچوب آلی-فلزی