تزریق گاز CO۲ در ازدیاد برداشت نفت

از آنجا که گاز طبیعی همچنان به عنوان منبع سوخت پاک کننده و کارآمد فسیلی مورد استفاده قرار می گیرد، درحالیکه انتشار گازهای گلخانه ای عواقب زیست محیطی را به دنبال دارد، نیاز به یک روش مناسب برای تقویت بازیابی گاز و کاهش انتشار گازهای گلخانه ای از اهمیت بالایی برخوردار است. روش تزریق CO۲ برای بازیابی گاز پیشرفته (EGR) یکی از روش های کارآمد ذخیره سازی گاز CO۲ و بهبود بازیابی گاز طبیعی اضافی از میدان های گازی فرسوده فرض می شود، به شرطی که ترکیب گاز در محل کاهش یابد. این امر می تواند با درک مکانیسم جابجایی و عواملی که بر آنها تاثیر می گذارد، حاصل شود. این اطلاعات حیاتی برای مطالعات بیشتر با هدف استفاده از مقیاس میدانی قوی برای ایجاد دوام اقتصادی فرآیند مورد استفاده قرار می گیرد. اشباع آب همزاد و شوری از ویژگی های حیاتی مخزن هستند و نمی توان تاکید زیادی بر تاثیر آن ها بر راندمان جابجایی داشت. این مطالعه تجربی تاثیر شوری آب همزاد، در نمونه ماسه سنگ، بر راندمان جابجایی در طول EGR را تعیین می کند. اولین اندازه گیری تجربی جدید پراکندگی CO۲ در CH۴ به عنوان تابعی از شوری در محیط متخلخل ارائه می شود. یک آزمایش تجربی نشان می دهد روند دقیق جابجاییCO۲- CH۴ در نمونه های هسته ماسه سنگ در دمای ۴۰ درجه سانتیگراد و فشار ۱۳۰۰ psig ، در این تحقیق با نرخ تزریق ۰.۲۵ میلی لیتر در دقیقه برای CO۲ انجام شد. یافته ها نشان داد که شوری آب ورودی باعث کاهش پراکندگی CO۲ در CH۴ در شرایط اعلام شده می شود. این را می توان به افزایش چگالی آب ورودی با افزایش شوری نسبت داد، که کانال های منافذ کوچکتری را در محیط متخلخل اشغال می کند و در نتیجه نمونه هسته را همگن تر می کند. اندازه گیری قطر دانه از تصاویر میکروسکوپ الکترونی رویشی (SEM) از محیط متخلخل با استفاده از تجزیه و تحلیل تصویر برای ایجاد مقیاس طول مشخصه مخلوط کردن محیط نیز انجام شد.

Keywords:

تزریق CO۲ , آب همزاد , ماسه سنگ , محیط متخلخل