فریبرز ناطق الهی - دانشیار موسسه بین المللی زلزله شناسی ومهندسی زلزله
امیرعباس مینایی - پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله تهران

با توجه به محدودیت های اجرایی یا در دستارس نبودن برخی مصالح مورد نیاز در کشور، مهندسان برای تامین نیازهای سازهای خود دست به ابتکارهائی می زنند. البته هر نوع ابتکار چه در مرحله طراحی و چه در مرحله اجرا، اگر براساس اصول عملی و عملی پایه گذاری شده باش، باعث برطرف شدن محدودیت ها و پیشرفت می شود، در غیر اینصورت شاید خود عاملی برای ایجاد محدودیت باشد. یکی از این ابتکارات در ایران، طراحی و ساخت ستون با دو نیمرخ IPE یا INP با فاصله مشخصی از همدیگر می باشد که متشکل از ورق تقویتی سراسری با تعدادی تسمه می باشد. اگر برای اتصال تیربه ستون از اتصال صلب استفاده شود، اجزا اتصال به ورق تقویتی ستون متصل می شوند و چون این ورق فقط در کناره های خود به ستون جوش شده است،تحت اثر کشش ناشی ازلنگر در صفحه خودخم می شود، و نهایتا باعث کاهش صلبیت اتصال خواهد شد.