فاطمه پیری - دانشجو دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه شهید چمران اهواز، ایران
محسن معینی نسب - دانش آموخته کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، گرایش بهسازی و نوسازی شهری، دانشگاه پیام نور اصفهان، ایران
مسعود صفایی پور - استاد گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه شهید چمران اهواز، ایران

ارزیابی ساکنان از محیط های سکونتی شان بر میزان جذب و نگهداشت جمعیت در بافت های شهری موثر است و بعنوان یکی از عوامل مهم تاثیرگذار بر حرکات جمعیتی درون شهری مطرح می شود. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش کیفیت محیط زندگی بر تمایل به مهاجرت های درون شهری در شهر هندیجان صورت گرفته است. روش پژوهش حاضر توصیفی- تحلیلی و پیمایشی است، داده های مورد نیاز از طریق منابع اسنادی و میدانی گردآوری و با استفاده از نرم افزار Spss و با بکارگیری آزمونهای پیرسون، روش رگرسیون چندگانه توام انجام شده است. جامعه آماری مورد مطالعه تمامی شهروندان شهر هندیجان جنوبی بوده که در این میان ۳۲۰ نفر با استفاده از فرمول کوکران به روش سهمیه ای انتخاب شده اند. نتایج تحقیق نشان می دهد که مولفه های کیفیت تعامل و همبستگی، تعلق خاطر به محیط، توزیع ناعادلانه امکانات در سطح بالایی ارزیابی شده اند. در سایر مولفه ها شرایط کیفیت زندگی در سطح شهر هندیجان کمتر از حد متوسط ارزیابی شده است. ضریب R۲ تصحیح شده نشان می دهد ۷۰ درصد از بالا بودن کیفیت محیط در سطح شهر ناشی از شاخص های اجتماعی، اقتصادی، کالبدی و زیست محیطی بوده است. همچنین مشخص شد که بین میزان درآمد و تمایل به مهاجرت رابطه وجود ندارد در حالی که رابطه معنی دار بین میزان تحصیلات و تمایل به مهاجرت وجود دارد.

کیفیت محیط، مهاجرت های درون شهری، شهرهندیجان، خوزستان