بازشناسی مولفه های اثربخش حس تعلق به مکان در طراحی پایدار هتل

هر انسانی برای گذراندن اوقات خود در یک مکان، نیاز دارد به آن مکان تعلق یابد و این حس تعلق سبب می شود ادراک کلی از یک مکان برای هر فردی صورت گیرد. هدف این پژوهش، تحلیل حس تعلق در مجتمع اقامتی توریستی با رویکرد معماری پایدار در شهرستان کلاردشت است و روش تحقیق به صورت توصیفی تحلیلی و براساس تحلیل و مطالعات کتابخانه ای است. نتیجه حاصل از پژوهش نشان می دهد ه حس تعلق در یک مجتمع اقامتی توریستی از چه عواملی ایجاد می شود. در تمام جهان، به دلیل وجو مشکلات اساسی چون مصرف بی رویه انرژی و هزینه های اقتصادی بالای آن، بهره گیری از تکنولوژی های معماری پایدار، به ویژه ایجاد ساختمان های سبز و بهره گیری از انرژی تجدیدپذیر خورشید در جهت کاهش مصرف انرژی، اهمیت زیادی پیدا کرده است. طراحان این گونه ساختمان ها، به عنوان فرآیندی در افزایش کیفیت ساختمان می باشد که در آن ساختمان ها و مکان قرارگیری آنها به نحوی از انرژی، آب و مصالح استفاده می کنند که کمترین تاثیرات منفی را روی سلامت انسان و محیط داشته باشند. در این راستا، استفاده از شیوه هایی چون بام های سبز، انرژی خورشیدی و دیوار ترومب و صفحات فتوولتاییک می تواند در جهت کاهش مصرف انرژی و کاهش تاثیرات مخرب زیست محیطی ساختمان ها کمک زیادی نماید. بنابراین پرداختن به این مهم می تواند از بزرگترین تحولات مثبت زیست محیطی در شهرها محسوب شود. ویژگی های منحصر به فرذ این طرح قرار گرفتن در محیط و منطقه خوش آب و هوای شهر می باشد که همین امر نگارنده رو بر این امر وا داشت که با تلفیق طبیعت به درون فضاهای هتل، پیوند معماری با هتل را از طریق پیوند نشاط و شادابی طبیعت با روحیه سرزندگی، محیطی دلنشین و با نشاط برای گردشگران فراهم کند. لذا برای تحقق این امر اصول و مبنای معماری سبز نیز در این طرح عجین شده است. رویکرد معماری سبز در طراحی این هتل منجر به حفظ منابع انرژی و جلوگیری از آلودگی محیط زیست نیز می گردد.

Keywords:

حس تعلق , روح مکان , اقامتی توریستی , معماری پایدار , تلفیق