مطالعه و بررسی رویکرد طراحی محیطی CPTED بر کاهش جرم در فضاهای عمومی شهری و ارتقاء امنیت شهروندان در دو دهه اخیر

امنیت به عنوان یکی از مولفه های اصلی کیفیت بخشی به فضاهای عمومی ،از جایگاه ویژه ای برخوردار است. چنانکه اگر در فضایی تمامی اصول طراحانه رعایت شده باشد اما به لحاظ امنیت شرایط مناسبی نداشته باشد، نمی تواند موفق عمل کند .حضور طیف گسترده ای از مولفه ها در فضاهای عمومی، مدنظر قرار دادن توقعات متنوع آنها را الزام آور می کند. در حقیقت در طراحی یک فضای عمومی باید به نحوی عمل نمود که نیازهای حداکثر مخاطبان پاسخ داده شود. فضاهای عمومی شهری به عنوان کانونی که اقشار مختلف مردم در آن حضور می یابند، نیازمند طراحی آگاهانه هستند، به نحوی که رضایت مخاطبان را جلب نماید. یکی از معیارهای فراهم نمودن آسایش شهروندان در چنین فضاهایی، ارتقای امنیت محیطی است. امنیت به عنوان عاملی روانی، بر کشش و جذابیت فضای شهری می افزاید و آن را به مامنی برای تجلی مدنیت تبدیل می کند. نکته مهم در امنیت فضاهای شهری شرایط کالبدی آن است. ترافیک، آلودگی، فقدان نورپردازی، بافت فرسوده و ناکارآمد، شرایط اقتصادی، فقدان نیرو های امنیتی در محدوده و غیره هستند که بر امنیت فضا اثر می گذارند. این عوامل ها باید شناسایی شوند و راهکارهایی در خصوص بهبود سطح امنیت بیان شود. مقاله حاضر از نوع توصیفی و تحلیلی بوده و با استفاده از کتب، مقاالت جمع آوری شده و هدف اصلی کاهش جرم و جنایت در فضاهای شهری می باشد.

Keywords:

پیشگیری از جرم , cpted , فضاهای عمومی , امنیت , کاهش جرم و جنایت , طراحی محیطی