ارائه گونه بندی فرش ایرانی و بررسی جایگاه آن بعنوان عنصری جدای ناپذیر در معماری داخلی

فرش و معماری دو مقوله جدایی ناپذیر فرهنگ و تمدن ایران زمین هستند که از دیرباز در این سرزمین جایگاه ارزشمندی داشتهاند. کشف و ثبت نخستین دست بافته های جهان و ابزارآلات فرشبافی در ایران مهر تاییدی بر این ادعاست. از طرفی چشمنواز بودن معماری اصیل ایرانی بر کسی پوشیده نیست، و با دقت بیشتر به آثار معماری و نقوش اصیل فرش ایرانی از گذشته تا به امروز؛ نقاط مشترک فراوانی بین آنها مشاهده میشود که درخور توجه است.فرش شاهکار بینظیر فرهنگ و هنر سرزمین پهناور و کهن ایران میباشد. از گذشته های دور در این مرز وبوم آثار فرش و فرشبافی کشف و به یادگار مانده است. نخستین ابزارآلات فرش بافی تا قدیمی ترین نمونه فرش دستباف جهان که در دره ی پازیریک کشف شده و به همین نام شهرت دارد؛ همگی گواه بر پیشینه و جایگاه این هنر اصیل در ایران است. با توجه به قدمت فرش در ایران؛ از گذشته تا به امروز پیوند ناگسستنی میان آن و معماری ایرانی وجود دارد. از عناصر و نمادهای مشترک میان آن دو تا نیاز به مفروش کردن فضای معماری توسط فرش و دست بافته هایی اینچنینی نشان دهنده ی پیوند آشکار میان فرش و معماری است. اهداف اصلی پژوهش پیشرو؛ ابتدا بررسی و شناخت دو عنصر معرفی شده یعنی فرش و معماری داخلی به صورت مجزا و سپس پیوند میان آن دو در طرح و معنا میباشد، در ادامه به نقاط مشترکشان رسیده و در نهایت به سمبول ها و اسطوره های مشترک بینشان که از گذشته وجود داشته و تا به امروز تغییر و تکامل یافته پرداخته شده است. روش پژوهش در این تحقیق با گردآوری اطلاعات به روش مطالعه کتابخانه ای بوده که در نهایت به یک شناسنامه ی کوچک از طرحها و نقوش فرش ایرانی در پیوند با معماری این سرزمین رسیده است. و امید آن میرود که چنین مطالعاتی بتواند در زمینه معمارو هنرهای مشترک آن از جمله فرش، برای علاقه مندان این مسیر مفید و راهگشا واقع شود.

Keywords:

فرش , معماری داخلی , فرش اصیل ایرانی , فرش در دکوراسیون داخلی