امیرسینا شمس - کارشناسی ارشد مهندسی عمران-زلزله، دانشگاه بین المللی امام خمینی، قزوین
محمدسهیل قبادی - دانشیار، مهندسی عمران، دانشگاه بین المللی امام خمینی، قزوین

در این پژوهش یک سیستم نوین ترکیبی معرفی میشود. این سیستم متشکل از میراگر مرکزگرا و میراگر اصطکاکی میباشد. روش طراحی سیستم نوین ترکیبی توضیح و بسط داده میشود، همچنین مثالهای از طراحی این سیستم ارائه میشود. سیستم نوین ترکیبی نه تنها دارای ظرفیت اتلاف انرژی خوبی است، بلکه میتواند دریفت پسماند در سازه ها را کنترل و یا حتی حذف کند. در واقع سیستم نوین ترکیبی شامل نوعی ترکیب از میراگر آلیاژ حافظه دار و پال است که توانایی کنترل دریفت پسماند هدف در سازه تحت بار جانبی را مانند سیستمهای مرکزگرا دارد، علاوه بر آن مزیت اتلاف انرژی بالای سیستمهای اصطکاکی را نیز داراست. به منظور ارزیابی روش طراحی پیشنهاد شده، از سازههای مختلف کوتاه تا بلند مرتبه ۳)، ۶، ۹ و۱۲ طبقه) که مجهز به میراگر مرزگرا هستند و از ادبیات فنی انتخاب شدهاند استفاده میشود و بر اساس روش معرفی شده طراحی مجدد میشوند. سپس این سازهها تحت آنالیزهای سیکلیک و تاریخچه زمانی مورد بررسی قرار میگیرند. دریفت پسماند، حداکثر دریفت طبقه، حداکثر شتاب طبقه و ظرفیت اتلاف انرژی از جمله پارامترهایی از پاسخ سازه هستند که در این پژوهش بررسی میشوند. نتایج نشان میدهد که معادلات طراحی پیشنهاد شده با دقت مناسب عملکرد هدف سازه (دریفت پسماند هدف) با سیستم نوین ترکیبی را تامین میکند. با توجه به نتایج تحلیل تاریخچه زمانی تحت ۴۴ رکورد زلزله، سیستم نوین ترکیبی توانایی مناسبی در کنترل خسارات دارد (کاهش حداکثر دریفت طبقه و حداکثر شتاب کف طبقه) دارد.

تاب آوری لرزه ای، سیستم سازه ای ترکیبی، دریفت پسماند، آنالیز دینامیکی تاریخچه زمانی، مرکز گرایی