تاثیر رشد ارتفاعی ساختمان ها بر سطح حرارتی شهر: نمونه موردی محله ۲۲ تهران

تاثیرات ساختمان های بلند بر شرایط محیط زیست پیرامون خود از جمله بر حرکت باد در دره های شهری مساله ای است که نیازمند بررسی است. باد از متغیرهای مهم تاثیرگذار بر شرایط آسایش حرارتی عابران و همچنین پراکندگی آلودگی در فضای باز شهری است. اهداف: هدف از این تحقیق یافتن تاثیرات ساختمان های بلند بر کاهش آلودگی محیط اطراف با نگاه به آسایش حرارتی عابران پیاده است. زیرا ممکن است یک سناریو که کاهش آلودگی را با سرعت بالای باد منجر شود بر سطح رضایتمندی حرارتی تاثیر منفی بگذارد. روش ها: در این پژوهش منطقه ۲۲ در شهر تهران که دارای ساختمان های بلند متعددی است به عنوان نمونه با استفاده از نرم افزار انویمت مورد بررسی قرار گرفته است. ساختمان بلندمرتبه در این بافت در شرایط موجود بررسی و بر اساس نقاط بحرانی سناریو قرار گیری و سطح ارتفاع مناسب تعریف و مورد ارزیابی قرار میگیرد. یافته ها: با بررسی جایگذاری و ارتفاع ساختمان های بلند در این منطقه مشخص شد که با تغییر مکان هر کدام از این ساختمان ها سطح سرعت باد در منطقه تغییر خواهد کرد که باعث تغییر الگوی الودگی در معابر و سطح آسایش حرارتی خواهد شد. نتیجه گیری: در این تحقیق ابعاد هندسی ساختمان های بلند مرتبه جز پارامتر ارتفاع ثابت فرض خواهد شد و تاثیر ارتفاع و جایگذاری ساختمان ها در دو سناریو با توجه به قابلیت های منطقه مورد بررسی قرار خواهد گرفت. و سایر پارامتر ها میتواند پیشنهاداتی برای اینده باشد

Keywords:

اسایش حرارتی در فضای باز , کیفیت هوا , سرهت باد , پراکنش آلودگی , ساختمان های بلند مرتبه