علی رباطی بادی - کارشناسی مدیریت فرهنگی، موسسه آموزش عالی علمی کاربردی شهرداری تهران؛ رئیس اداره خدمات شهری شهرداری منطقه ۹ تهران، تهران

شهرها محل تجمع یا کانون ساختمان ها، تولید، مصرف و رفت و آمدند و برای تداوم روند فعالیت و حیات خود به نهاده هایی شامل کار، سرمایه، فناوری، منابع طبیعی و فضا نیاز شدید دارند شهرها سازه های فیزیکی اند که به دست انسان در دل طبیعت برپاشده اند. شهرهایی خوش طرح و خوش ساخت به لحاظ زیبایی شناسی با طبیعت هماهنگی دارند، اما در خلال سده بیستم رابطه بین شکل ظاهری شهر (یا محیط ساخته شده و طبیعت باعث شده است عوامل تنش آفرین پایان ناپذیری به وجود آیند و بحث ها بر سر مدیریت شهری بالا گیرد اصولا شهرها به عنوان عمده بهره برداران اقتصادی زمین، مدام منابع بیشتری را طلب می کنند و پیوسته از مراکز شهری به سمت حومه های شهری و از حومه ها به سمت مناطق پرون حومهای (خارج از محدوده حومه ها) در حال گسترش هستند و روز به روز آسیب محیط زیست و طبیعت بیشتر می شود؛ بنابراین مدیریت محیط زیست شهری برای برقراری تعادل میان طبیعت و شهر و حفظ محیط زیست شهری ضروری است. از این رو پژوهش کاربردی حاضر با روش اسنادی-کتابخانه ای به معرفی سیاست های کلان مدیریت محیط زیست شهری در راستای بهبود تعامل انسان و محیط زیست پرداخته و در نهایت ۵ سیاست کلان ۱- وضع مقررات، ۲- مشوق های مالی، ۳- گزارش های زیست محیطی، ۴- اکوبر لینگ و ۵- مجوزهای قابل توافق را ارائه می نماید.

مدیریت شهری، مدیریت محیط زیست، محیط زیست شهری