بررسی شاخص های کمی و کیفی مسکن در شهرستان ایلام طی سال های ۱۳۷۵-۱۳۹۵

شاخص های مسکن یکی از مهمترین ابزارهای شناخت ویژگی ها و ابعاد مختلف مسکن در هر جامعه است. این شاخصها نقش مهمی در نحوه کیفیت زندگی افراد دارد و به کمک آنها می توان روند تحول و میزان موفقیت و تحقق سیاست های مسکن را بررسی نمود. مقاله حاضر با هدف بررسی وضعیت شاخصهای کمی و کیفی مسکن در شهرستان ایلام طی سال های ۱۳۹۵-۱۳۷۵ انجام یافته است. این تحقیق به لحاظ هدف کاربردی و از نظر ماهیت و روش بررسی از نوع تحقیقات توصیفی- تحلیلی و از نظر روش گردآوری اطلاعات نیز از نوع تحقیقات کتابخانه ای و اسنادی می باشد. شاخص های مورد بررسی این مقاله شامل ۱۰ شاخص کمی (تراکم نفر در واحد مسکونی، تراکم خانوار در واحد مسکونی، متوسط اتاق در واحد مسکونی، تراکم نفر در اتاق، تراکم خانوار در اتاق، اتاق برای هر خانوار، تعداد واحد مسکونی برای هر هزار نفر، تعداد اتاق برای هر هزار نفر، کمبود واحد مسکونی ، نسبت افزایش خانوار به واحد مسکونی) و ۴ شاخص کیفی (عمر واحد مسکونی، نسبت مسکن مناسب از لحاظ دوام ساختمان ها و مصالح آنها، نحوه تصرف واحد مسکونی و تسهیلات و امکانات واحدهای مسکونی است. نتایج این پژوهش نشان داد که وضعیت شاخصهای کمی مسکن شهرستان ایلام مناسب بوده و در تمامی ۱۰ شاخص مورد بررسی روند مطلوبی را طی نموده است. همچنین وضعیت مسکن شهرستان ایلام به لحاظ کیفی و وضعیت فیزیکی نیز در اکثر شاخص های مورد بررسی روند رو به رشد و مطلوبی داشته و تنها شاخص کیفی (نحوه تصرف واحدهای مسکونی) دچار افت بوده است.

Keywords:

شاخص کمی و کیفی , برنامه ریزی مسکن , ایلام