تجدید ارزیابی دارایی های ثابت و اثر آن بر عملکرد شرکت و بازده سهام

در سال های اخیر در پی معافیت مالیاتی در مورد افزایش سرمایه بنگاه های اقتصادی از محل تجدید ارزیابی دارایی­ها، شرکت­های زیادی برای اولین بار اقدام به تجدید ارزیابی دارایی­های خود نمودند. تجدید ارزیابی دارایی ها موجب ورود یا عدم خروج نقدینگی از شرکت نخواهد شد، بنابراین تغییری در منابع شرکت ایجاد نمی­کند؛ اما این رویداد می تواند دستخوش دیدگاه مدیران شده و به تغییر در عملکرد آتی شرکت منجر شود و با علامت­دهی به بازار سرمایه، تغییرات بازده سهام را در پی داشته باشد. هدف این پژوهش بررسی عملکرد آتی و عکس­العمل بازار سرمایه در پی تصمیم به تجدید ارزیابی دارایی­ها است. بدین منظور نمونه ای متشکل از ۱۷۶ شرکت طی سال های ۱۳۹۰ الی ۱۳۹۸ انتخاب گردید. نتایج مدل رگرسیون نشان دهنده عدم وجود رابطه بین تجدید ارزیابی دارایی­ها و عملکرد آتی شرکت و وجود رابطه مستقیم بین مازاد تجدید ارزیابی و قیمت سهام شرکت می­باشد. نتایج همچنین نشان داد تجدید ارزیابی از طریق تغییر اهرم بدهی می­تواند بازده سهام را دستخوش تغییر نماید.

Keywords:

stock return , Revaluation , Signaling hypothesis , Opportunistic hypothesis , performance. , بازده سهام , تجدید ارزیابی , تئوری علامت دهی , تئوری فرصت طلبی , عملکرد