دستورالعمل طراحی برکه های تبخیری به منظور دفع مواد زاید خطرناک مایع

دفع مواد زاید خطرناک مایع یکی از مباحث جدی و عمده دانش و فن آوری محیط زیست است. که بایستی بر اساس قوانین، راهکارهای مهندسی و استانداردهای دقیق و روشن صورت پذیرد.  از این رو بررسی روش های مختلف دفع با توجه به موقعیت جغرافیایی و اقلیمی و نیز شرایط اقتصادی جهت انتخاب روش مناسب و بهینه حایز اهمیت می باشد. در این تحقیق لاگون های تبخیری به عنوان یکی از راهکارهای  فنی مهندسی دفع این مواد با توجه به شرایط آب و هوایی و اقتصادی ایران مورد بررسی فنی و اقتصادی قرار گرفته و در ادامه دستورالعمل طراحی آن ها ارایه گردید. سپس با  توجه به آمار بارش و تبخیر ده ساله ورودی به مدل سیستم تبخیری که از سال ۱۹۹۱ لغایت ۲۰۰۰ میلادی درشهر اصفهان می باشد و حداکثر فاضلاب ورودی فرض شده ۱۴۳۰۰ متر مکعب در سال، طی دوره ده ساله طراحی توسط رایانه صورت گرفت. طبق نتایج حاصل از برنامه رایانه ای مدل به کار رفته، حوضچه تبخیری به ابعاد ۶۲×۱۲۴ متر و عمق ۵/۲ متر با شیب ۲: ۱ پیشنهاد گردید. لازم به ذکر است عمق مایع در لاگون طراحی شده پس از چک کردن حداکثر عمق فاضلاب در طول بهره برداری ۱۰ ساله ۷۶/۱ متر می باشد که این رقم بیانگر طراحی مناسب و بهینه حوضچه باتوجه به شرایط جوی و داده های مفروض است.

Keywords:

برکه های تبخیری , مواد زاید خطرناک مایع , دستورالعمل طراحی