عبداله سالاری
رضا ارجمندی

در دهه اخیر طبیعت گردی  از نظر مفهومی در مجامع مختلف سیاست گذاری و همچنین در نهادهای مربوطه جایگاه ویژه ای داشته و در جهت تاثیر گذاری در دیدگاه های زیست محیطی و توسعه پایدار و همچنین ایجاد درآمدهای ریالی در تولید ناخالص ملی از رشد قابل توجهی برخورداربوده است. در این میان پارک ملی کویر به دلیل برخورداری از چشم اندازهای طبیعی زیبا وغنای تنوع زیستی از توان بالایی برای جذب طبیعت گرد  برخوردار است. هدف اصلی این تحقیق بررسی وضعیت فعلی صنعت طبیعت گردی  در منطقه و شناسایی نقاط ضعف و قوت مدیریت طبیعت گردی  در شرایط حاضر و همچنین فرصت ها و تهدیدهای آتی در منطقه است، تا با ایجاد تغییراتی در روند مدیریت بتوان وضعیت طبیعت گردی  را در منطقه مورد مطالعه بهبود بخشید.روش به کار گرفته شده در این تحقیق ماتریس های ارزیابی عوامل داخلی وخارجی می­باشد، در ابتدا پس از انجام بازدیدهای میدانی مکرر اکثر نقاط قوت و ضعف،  فرصت ها و تهدیدهای طبیعت گردی در منطقه شناسایی گردید. در مرحله بعد براساس نظر بازدیدکنندگان، محیط بانان و کارشناسان به این عوامل نمره وضریب داده شد. سپس امتیازات وزن دار از طریق ضرب امتیاز وضع موجود هر ردیف از عوامل در وزن برآورد گردید.در پایان جمع امتیازات وزن دار که میانگین آن۵/۲می باشد در هر ماتریس محاسبه گردیدو نمره نهایی در ماتریس  IFE۷۱/۲ ، همچنین در ماتریس EFE ۸۶/۲محاسبه گردید ودر نتیجه پارک ملی کویر برای گسترش طبیعت گردی  مناسب تشخیص داده شد. لذا توسعه و مدیریت طبیعت گردی  در پارک ملی کویر وتبدیل این منطقه به یکی از قطب های طبیعت گرد ی ایران در راستای مدیریت بهینه زیست  محیطی منطقه وافزایش وارتقای آگاهی های عمومی در زمینه محیط زیست در جامعه لازم به نظر می رسد.    

طبیعت گردی, پارک ملی کویر, ارزیابی راهبردی, تجزیه وتحلیل SWOT