محمد نجفی - عضو هیئت علمی و استادیار گروه علوم تربیتی دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی دانشگاه اصفهان
اعظم شاه رجبیان - دانشگاه اصفهان، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی

هدف این پژوهش بررسی مبانی تربیت اجتماعی و ضرورت آن از منظر علامه جوادی آملی است. این پژوهش از نوع کیفی است و  با استفاده از روش اسنادی−تحلیلی انجام شده است. بدین منظور، اندیشه‎های اجتماعی علامه که بر ایده «انسان به‎عنوان حی متاله» استوار است بررسی و براساس آن ادله ضرورت تربیت اجتماعی استنباط شد. حی بودن انسان، جایگاه خلیفه الهی، وجود طبقات گوناگون در جامعه و وجود اختلافات و خودخواهی‎ها مباحثی است که در این قسمت مطرح شد. همچنین مشخص شد بر اساس دیدگاه علامه جوادی اگر تربیت اجتماعی صبغه الهی داشته باشد، می‎تواند انسان را در حیات متالهانه تا رسیدن به مقام خلیفه اللهی رشد دهد و بالا ببرد. در غیر این صورت، عاملی برای انحطاط نزول وجودی انسان خواهد بود. لذا شناخت تربیت اجتماعی و عناصر آن و نیز شناخت مولفه‎های ارتقاء سطح تربیت اجتماعی، براساس آموزه‎های دینی (تربیت متالهانه) ضرورت می‎یابد. با توجه به این نکته مبانی به دست آمده عبارتند از: حب‎ذات، غایتمندی انسان، هدایت‎مند بودن انسان و نیز مسئله گزینش اجتماع یا همان هجرت که در قرآن کریم به آنها اشاره شده است.

تربیت اجتماعی, مبانی, ضرورت, حی متاله, علامه جوادی آملی