ارزیابی کیفی تناسب اراضی منطقه شهرکرد برای ذرت علوفهای

با توجه به استفاده بی رویه از اراضی و تخریب آنها از یک طرف و نیاز روز افزون به افزایش عملکرد در واحد سطح از طرف دیگر، بهره برداری بهینه از اراضی بیش از پیش احساس میشود. یکی از راه های رسیدن به این مقصود، ارزیابی کیفی تناسب اراضی برای یک نبات خاص است. این تحقیق به منظور انجام این نوع ارزیابی برای ذرت علوفهای در منطقه شهرکرد انجام گرفت. ارزیابی تناسب اراضی در سه مرحله صورتگرفت: در مرحله اول، اطلاعات در باره خصوصیات اراضی، شامل اقلیم، پستی و بلندی، هیدرولوژی و خاک جمع آوری و پردازش گردید. در مرحله دوم، نیازهای رویشی ذرت علوفه ای تعیین گردید. در مرحله سوم، اطلاعات مربوط به خصوصیات اراضی با نیازهای رویشی ذرت علوفه ای مطابقت داده شد. در این مرحله، کلاس و زیر کلاس تناسب به دو روش محدودیت ساده و پارامتریک بدست آمد. نتایج نشان داد که تمامی واحدهای اراضی برای کشت آبی ذرت علوفهای، دارای تناسب بحرانی ( S3 ) بوده و در زیر کلاس S3C قرار می گیرند. بیشترین و مهمترین محدودیت برای ذرت علوفهای که باعث کاهش درجه تناسب اراضی گردیده، کمبود متوسط رطوبت نسبی در مرحله رشد رویشی میباشد

Keywords:

ارزیابی کیفی تناسب اراضی , روش محدودیت ساده , روش پارامتریک , فرمول های استوری و ریشه دوم , ذرت علوفهای