تاثیر تنش خشکی بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام جدید آفتابگردان

به منظور بررسی تاثیر تنش خشکی بر عملکرد و اجزا عملکرد 4 رقم جدید آفتابگردان آزمایشی در تابستان 1388 در مزرعه تحقیقاتی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اصفهان واقع در روستای کبوتر آباد به صورت طرح کرتهای یکبار خردشده در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در 3 تکرار اجرا گردید. سطوح تنش به عنوان عامل اصلی در 4 سطح شامل آبیاری بر اساس 80 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A (تیمار شاهد)، آبیاری بر اساس 150 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر (تنش ملایم)، آبیاری بر اساس 180 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر (تنش شدید) و آبیاری بر اساس 220 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر (تنش بسیار شدید) و رقم هم به عنوان عامل فرعی در 4 سطح شامل ارقام S1 ، Arm.Mok18-85 ،Kc20/83 Es Re-85-Es به همراه رقم Master انتخاب شدند. مقایسه میانگین تیمارها نشان داد که بالاترین عملکرد متعلق به رقم آرماویرسکی در تیمار شاهد بود که مقدار آن 3865 کیلوگرم در هکتار به دست آمد. مقایسه میانگین اثر متقابل تیمارها در ارتباط با قطر طبق نیز نشان داد که رقم آرماویرسکی در تیمار شاهد بالاترین قطر طبق را به میزان 19 / 17 سانتیمتر به خود اختصاص داد. مقایسه میانگین نتایج در ارتباط با شاخص برداشت نیز نشان داد که تنش خشکی باعث کاهش شاخص برداشت تا 25 % گردید. مقایسه میانگین تعداد دانه در طبق نیز نشان داد که حد اکثر تعداد دانه در طبق برای رقم آرماویرسکی به ثبت رسید. نتیجه کلی این تحقیق نشان داد که کشت رقم آرماویرسکی با فاصله آبیاری 80 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر برای منطقه مورد آزمایش بسیار مناسب است.

Keywords:

تنش خشکی , آفتابگردان , عملکرد و تشتک تبخیر