سید امیر نیاکوئی - دانشگاه گیلان
علی اسمعیلی - دانشجوی دکتری روابط بین الملل دانشگاه گیلان
علی اصغر ستوده - دانشجوی دکتری روابط بین الملل دانشگاه گیلان

اتحاد استراتژیک سوریه با  ایران در سه دهه گذشته یکی از دیرپاترین اتحادها در منطقه خاورمیانه بوده است. ریشه های این اتحاد را می توان در تهدیدات و اهداف استراتژیک مشترک این دو بازیگر در منطقه جستجو کرد. البته، این روابط در دوره بشار اسد نسبت به دوره حافظ اسد عمق و گستردگی بیشتری داشته، به طوری که برخلاف دوره حافظ که دو کشور دارای مشارکت استراتژیک هم ترازی بودند، مشارکت با ایران در زمان بشار اسد شکل حامی- پیرو (ایران حامی و سوریه پیرو) به خود گرفته است. چرایی تعمیق سطح روابط دو کشور، موضوعی است که در این مقاله بدان پرداخته خواهد شد. بر این اساس، سوال اصلی پژوهش چنین است: چرا روابط استراتژیک سوریه با ایران در زمان بشار اسد نسبت به دوره حافظ اسد عمق و گستردگی بیشتری پیدا کرده است؟ در این راستا، این فرضیه مطرح می­شود که تغییرات ساختاری در نظام بین الملل و تفاوت شخصیت حافظ با بشار اسد، چرایی گسترش روابط استراتژیک سوریه با ایران در زمان بشار اسد را تبیین می­کند. روش تحقیق در این پژوهش، توصیفی- تحلیلی و بر مبنای روش کیفی و گردآوری داده های منابع کتابخانه ای و اینترنتی است.

سوریه, ایران, بشار اسد