احمد رشیدی - استادیار گروه علوم سیاسی دانشگاه مازندران
صفی الله شاه قلعه - کارشناس ارشد علوم سیاسی و مدرس دانشگاه آزاد اسلامی کمیجان

با توجه به گسترش چشم گیر بنیادگرایی اسلامی در پاکستان در دو دهه ی اخیر، هدف پژوهش حاضر بررسی عوامل فکری ضدیت و دشمنی طالبان نسبت به شیعیان است. به همین منظور پژوهش حاضر این فرضیه را مورد ارزیابی قرار داده است که محیط اجتماعی پاکستان، استفاده ی ابزاری دولت­های پاکستان از گروه­های بنیادگرا و رهبران آن، همچنین مداخله ی دولت­های خارجی ،به ویژه عربستان، در ترویج وهابیت و ترکیب آن با «دیوبندیسم»، عامل ضدیت گروه­های اسلام­گرا ،خصوصا طالبانیسم، با شیعیان شده است. یافته های پژوهش نشان می­دهد که طالبانیسم جنبشی است متشکل از نیروهایی که از لحاظ فکری از خارج از مرزهای پاکستان، خصوصا عربستان تغذیه می شوند و مکتب دیوبندیسم و وهابیت، بر رادیکالی شدن طالبان و ضدیت با شیعیان تاثیر عمیقی گذاشته است.

طالبانیسم, پاکستان, شیعه, دیوبندیسم, وهابیت