اثر قطع آبیاری بر عملکرد و اجزای عملکرد چهار رقم آفتابگردان

به منظوربررسی اثر محدودیت آب بر عملکرد، رشد وخصوصیات فیزیولوژیکی چهار رقم آفتابگردان (یوروفلور، پومار، آلیسون و بلیزر) یک آزمایش کرت های خرد شده در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکراردر سال زراعی 1388 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اقلید اجراء شد. رژیمهای آبیاری شامل، آبیاری کامل، قطع آبیاری در مرحله گلدهی و قطع آبیاری در مرحله پرشدن دانه بودند. نتایج تجزیه آماری نشان داد که قطع آبیاری در مرحله پرشدن دانه منجر به کاهش سرعت رشد درگیاه گردید. رژیمهای آبیاری محدود در مقایسه با آبیاری کامل موجب کاهش تعداد دانه در طبق گردیدند. بین ارقام مختلف از نظر وزن هزار دانه تفاوت وجود داشت. به طوری که بیشترین وزن هزار دانه مربوط به رقم یوروفلور و کمترین وزن هزار دانه مربوط به رقم بلیزر بود. اعمال محدودیت آبیاری باعث کاهش میزان عملکرد دانه شد. بیشترین میزان عملکرد دانه در رژیم آبیاری کامل و کمترین آن مربوط به قطع آبیاری در مرحله گلدهی بود. در نهایت مشخص گردید که مرحله گلدهی در آفتابگردان بسیار حساس به تنش کمبود آب می باشد و وقوع تنش در این دوره منجر به کاهش شدید تعداد دانه در طبق و عملکرد دانه می شود. بنابراین تأمین آب در دوره گلدهی آفتابگردان اهمیت ویژه ای در بهبود عملکرد آن دارد

Keywords:

آفتابگردان , رقم , عملکرد دانه و محدودیت آب